Borna66
09-11-2009, 08:14 PM
715 سال پیش در ایران پول کاغذی رایج شده بود
http://pnu-club.com/imported/2009/09/649.jpg
تصوير پول کاغذي چين رايج در قرن چهاردهم ميلادي
هفتم فوریه 1294 (جمادی الاخری 693 قمری) و دوران حکومت گیخاتوخان مغول حکمران وقت، ایران بمانند چین دارای پول کاغذی (اسکناس) شد که «چاو» نام داشت.
حکام مغولی چین (دودمان یوان) از سال 1271 پول کاغذی در آن کشور رایج کرده بودند زیرا که طلا و نقره موجود در چین تکافوی هزینه های سنگین آنان نبود. قدمت پول کاغذی در چین که به صورت «بلوکی – نوعی مهرزنی» چاپ می شد به سال 600 میلادی بازمی گردد ولی پولی دائمی نبود و هرگاه که هزینه های دولت بالا می رفت و طلا برای ضرب سکه کافی نبود پول کاغذی چاپ می کردند که نوعی برات (حواله خزانه داری دولت) بود. گیخاتوخان که مردی ولخرج و سطحی بود و بزرگ وزیرش ـ صدر جهان (صدرالدین احمد خالدی زنجانی) ولخرج تر از او ـ تصمیم به رایج کردن پول کاغذی گرفتند که این تصمیم به اجرا درآمد و «چاو» که قطعی بزرگ داشت و چاو مبارک خوانده می شد به جریان گذارده شد. طولی نکشید که مخالفت با این پول از شیراز و تبریز آغاز و لذا، چند ماه بیشتر عمر نکرد و با اینکه گیخاتو حکم به لغو آن داد، مخالفت با او پایان نیافت و در سال 1295 میلادی که از ترس تنی چند از ژنرال هایش که دست به نافرمانی و جنگ با او زده بودند فرار کرد و به مغان شمالی (نخجوان) رفت و در آنجا کشته شد. انتشار پول کاغذی در اروپا در سال 1574 در هلند و در سال 1660 در سوئد آغاز شده و کار انتشار آن در آمریکا از پنجم فوریه 1690 و در مهاجرنشین ماساچوست صورت گرفته است.
ولخرجی حکمرانان مغولی ایران از خزانه و اموال کشور (به دلیل بی اطلاعی از رموز و فنون حکومت و بی اعتنایی نسبت به آن به علت ادامه علامه مندی به زندگانی در حال کوچ و بذل و بخشش به بستگان) منحصر به گیخاتوخان نبود؛ پنجم و به روايتي نهم فوريه سال 1291 ميلادي اميران لشكر و اطرافيان ارغون خان حکمران مغولی ایران سعدالدوله بزرگ وزیر یهودی اورا که مانع ولخرجی و سوء استفاده های آنان از خزانه عمومی بود به مهماني دعوت كردند و در آنجا او را كشتند.
http://pnu-club.com/imported/2009/09/649.jpg
تصوير پول کاغذي چين رايج در قرن چهاردهم ميلادي
هفتم فوریه 1294 (جمادی الاخری 693 قمری) و دوران حکومت گیخاتوخان مغول حکمران وقت، ایران بمانند چین دارای پول کاغذی (اسکناس) شد که «چاو» نام داشت.
حکام مغولی چین (دودمان یوان) از سال 1271 پول کاغذی در آن کشور رایج کرده بودند زیرا که طلا و نقره موجود در چین تکافوی هزینه های سنگین آنان نبود. قدمت پول کاغذی در چین که به صورت «بلوکی – نوعی مهرزنی» چاپ می شد به سال 600 میلادی بازمی گردد ولی پولی دائمی نبود و هرگاه که هزینه های دولت بالا می رفت و طلا برای ضرب سکه کافی نبود پول کاغذی چاپ می کردند که نوعی برات (حواله خزانه داری دولت) بود. گیخاتوخان که مردی ولخرج و سطحی بود و بزرگ وزیرش ـ صدر جهان (صدرالدین احمد خالدی زنجانی) ولخرج تر از او ـ تصمیم به رایج کردن پول کاغذی گرفتند که این تصمیم به اجرا درآمد و «چاو» که قطعی بزرگ داشت و چاو مبارک خوانده می شد به جریان گذارده شد. طولی نکشید که مخالفت با این پول از شیراز و تبریز آغاز و لذا، چند ماه بیشتر عمر نکرد و با اینکه گیخاتو حکم به لغو آن داد، مخالفت با او پایان نیافت و در سال 1295 میلادی که از ترس تنی چند از ژنرال هایش که دست به نافرمانی و جنگ با او زده بودند فرار کرد و به مغان شمالی (نخجوان) رفت و در آنجا کشته شد. انتشار پول کاغذی در اروپا در سال 1574 در هلند و در سال 1660 در سوئد آغاز شده و کار انتشار آن در آمریکا از پنجم فوریه 1690 و در مهاجرنشین ماساچوست صورت گرفته است.
ولخرجی حکمرانان مغولی ایران از خزانه و اموال کشور (به دلیل بی اطلاعی از رموز و فنون حکومت و بی اعتنایی نسبت به آن به علت ادامه علامه مندی به زندگانی در حال کوچ و بذل و بخشش به بستگان) منحصر به گیخاتوخان نبود؛ پنجم و به روايتي نهم فوريه سال 1291 ميلادي اميران لشكر و اطرافيان ارغون خان حکمران مغولی ایران سعدالدوله بزرگ وزیر یهودی اورا که مانع ولخرجی و سوء استفاده های آنان از خزانه عمومی بود به مهماني دعوت كردند و در آنجا او را كشتند.