معماری - دکوراسیون

[Borna66]

استفاده بهینه از فضا

در هر خانه ای اغلب جدا از فضاهای متداولی مانند كابینت های آشپزخانه و كمدهای دیواری فضاهای بسیاری وجود دارند كه می توان وسایل گوناگون را در آنها جای داد بدون آنكه به نمای ظاهری خانه خدشه ای وارد شود. ایجاد فضای مناسب جهت نگهداری و جای دادن وسایل مختلف چنانچه با تفكر و برنامه ریزی صحیح انجام گیرد علاوه بر فراهم كردن امكان استفاده بهینه از فضا می تواند جنبه تزئینی نیز داشته باشد و به نمای ظاهری اتاق نیز زینت ببخشد. در آشپزخانه استفاده بهینه از فضا امری واجب و الزامی است و نیازهای هر خانواده و روش های پاسخگویی به آنها بسته به این است كه آشپزخانه منزل چه نوع آشپزخانه ای است و از آن چه استفاده هایی به عمل می آید. آشپزخانه هایی كه كلیه وسایل آنها اعم از یخچال و گاز و غیره در میان كابینت ها جای می گیرند امروز بیشتر موردپسند واقع می شوند زیرا نسبت به سیستم های جدا از هم جای كمتری اشغال می كنند. هنگام تصمیم گیری و ساخت قفسه ها و كمدها ابتدا میزان نیاز خانواده به فضای لازم جهت نگهداری از وسایل گوناگون را تخمین بزنید. در این راستا فضای لازم جهت نگهداری از مواد غذایی و وسایل پخت و پز را در نظر بگیرید. محل نگهداری از اقلام نامبرده باید به محل آماده سازی و پخت غذا نزدیك باشد. پس از آنها نوبت به ظروف چینی و بلوری و وسایل پذیرایی می رسد. اما آیا این ظروف باید حتماً در آشپزخانه نگهداری شوند یا اتاق غذاخوری برای این امر مناسب تر است؟ چنانچه با كمبود در آشپزخانه مواجه هستید استفاده از اتاق غذاخوری برای این امر راهكاری مناسب خواهد بود. سپس نوبت به مواد شوینده، رومیزی ها و دستمال های آشپزخانه و وسایلی از این قبیل می رسد كه باید در نزدیكی محل مخصوص شست وشو در آشپزخانه جای داده شوند. نكته مهم دیگر پس از نصب كابینت ها بهره گیری صحیح از فضای داخل كابینت ها است. با نصب طبقات اضافی، كشو و سبدهای سیمی در داخل كابینت ها و گیره های آویز یا جای قاشق و چنگال به پشت در كابینت ها و نیز نصب طبقات گردان در كابینت هایی كه در زاویه میان دو دیوار قرار گرفته اند می توان بیشترین بهره را از فضای موجود در كابینت ها كسب كرد. در اتاق نشیمن افزایش فضا در جهت جای دادن لوازم سرگرم كننده از قبیل تلویزیون و دیگر لوازم صوتی و تصویری و احتمالاً وسایلی از قبیل كتاب و لوازم زینتی است. پیش از هر اقدامی باید با توجه به ابعاد و فرم اتاق تصمیم بگیرید كه طبقات و قفسه های لازم را به صورت توكار و ثابت و یا از انواع قابل حمل و جابه جایی در نظر بگیرید. چنانچه دیوارها دارای فرورفتگی ها و فضاهای غیرقابل استفاده هستند می توانید با نصب طبقات و قفسه هایی در این فرورفتگی ها از آنها به صورتی شایسته بهره ببرید. اما اگر ابعاد اتاق به اندازه ای است كه امكان قرار دادن كتابخانه، كمد و میز تلویزیون در آن وجود دارد می توانید از انواع قابل جابه جایی آنها سود ببرید. در اتاق نشیمن به منظور استفاده بهینه از فضا حتی می توانید یك دیوار كامل را به نصب طبقات، قفسه ها و كمدهای دیواری اختصاص دهید به طوری كه كلیه نیازهای موجود را مرتفع كند. در این صورت می توانید كتاب ها، تلویزیون و لوازم صوتی و همچنین وسایل زینتی را در فضای ساخته شده جای دهید. اما به خاطر داشته باشید كه در اتاق نشیمن زیبایی و نمای ظاهری اتاق به اندازه كارایی وسایل اهمیت دارد. اتاق غذاخوری هم اغلب بخشی از اتاق پذیرایی است. برای نگهداری از ظروف چینی و بلوری به خصوص ظروفی كه فقط برای پذیرایی از میهمانان مورد استفاده قرار می گیرند بهتر است كه در این اتاق جای داده شوند.
در این اتاق نیز با توجه به خصوصیات معماری اتاق و ابعاد آن و همچنین میزان فضای لازم برای جای دادن ظروف مورد نظرمان می توانیم كمدهای دیواری، كمدهای در شیشه ای با طبقات نورپردازی شده و یا گنجه هایی كوچك را برای این اتاق تدارك ببینیم. در اتاق خواب ها نیز به فضایی جهت نگهداری از لباس ها و لوازم شخصی نیاز داریم. در اینجا ساخت كمدهای دیواری بهترین راهكار است. در اتاق خواب كودكان به فضای كافی برای جای دادن اسباب بازی ها نیز نیاز داریم و لازم است از كلیه فضاهای موجود در اتاق و حتی فضای زیر تختخواب كودك نیز بهره ببریم. همچنین با نصب طبقات دیواری متعدد می توانیم فضای قابل استفاده به منظور نگهداری از اسباب بازی های كودك را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهیم. جز موارد نامبرده فضاهای كوچك و بزرگ متعددی در هر خانه وجود دارد كه به ظاهر غیرقابل استفاده هستند اما با كمی تفكر و ابتكار می توان از آنها به عنوان جایی برای نگهداری از لوازم و وسایل ساكنین خانه بهره برد و به علاوه یك ویژگی كه ممكن است نقصی برای دیوار محسوب شود به یك فضای كاربردی با نمایی زیبا و منحصر به فرد تبدیل كرد.

سقف های به ظاهر بلند

با ایجاد تغییر و تحولات جدید در فضاهای شهری و تبدیل ساختمان های یك یا دو طبقه به آپارتمان ها و برج های چندین طبقه سر به فلك كشیده، بسیاری از ویژگی های ساختاری ساختمان ها نیز دچار تغییرات عمده گشته اند.در این میان كاهش فاصله میان كف تا سقف از آن جمله اند؛ به این معنا كه سقف های ۳ متر یا حتی بیشتر به سقف های ۲ متر و ۷۰ یا ۸۰ سانتی متر تبدیل شده اند كه البته با این وجود آپارتمان های امروزی دارای وضعیتی قابل قبول هستند ولی بعضی از واحدهای زیرزمینی یا زیرشیروانی و همچنین خانه های دوبلكس از سقف های كوتاه تری از میزان یادشده در فوق برخوردارند. در چنین شرایطی با به كارگیری ترفندهایی بسیار ساده در جهت ایجاد خطاهای بصری، ارتفاع دیوارها و در نهایت سقف را می توان افزایش داد. این راهكارها در هر مكانی با سقف كوتاه قابل اجرا و موثر خواهند بود. كافی است به یك و یا چند پیشنهاد زیر عمل كنید:
۱- دو و یا سه دیوار از اصلی ترین دیوارهای فضای مورد نظرتان را با كاغذ دیواری راه راه پوشش دهید. كاغذ دیواری انتخابی ممكن است از تك گل هایی تشكیل شده باشد كه در نهایت خطوط عمودی از گل را ایجاد كند. شما حتی می توانید طرح راه راه را با به كارگیری تكنیك های رنگ آمیزی و به وسیله رنگ ایجاد كنید.
۲- بر روی اغلب دیوارهای اصلی، دیواركوب هایی با طول بلند و فرمی كشیده از بالا به پایین نصب كنید. برای این منظور تابلوهای عمودی، آینه های قدی و یا حتی نورپردازهای بلند دیواركوب مناسب هستند.
۳- اگر پنجره فضای اتاق شما قدی نیست و شما پرده ای متناسب با ارتفاع پنجره بر آن آویخته اید، پرده موجود را با پرده قدی تعویض كنید. در ضمن می توانید اندكی از پارچه پرده را اضافه در نظر گرفته و آن میزان اضافی را بر روی سطح زمین قرار دهید. به هنگام انتخاب پارچه پرده ای توجه داشته باشید، پارچه هایی با طرح راه دار عمودی به افزایش ظاهری ارتفاع پنجره و در نهایت سقف كمك بیشتری خواهند كرد.
۴- وجود هر نوع رنگی در گچ بری ها و ابزارهای گچی واقع در سقف اصلی و سقف كاذب ممنوع است. رنگ آمیزی حتی قسمت هایی از گچ بری های سقف سبب جلب توجه شده و به همین ترتیب نظرها را به سوی كوتاه بودن سقف هدایت می كند.
۵- دیوارها را همواره با رنگی تیره تر از سقف رنگ آمیزی كنید. هرچه سقف روشن تر باشد بلند نیز به نظر می آید.
۶- نورپردازی سقف های كوتاه با چراغ های پایه بلند سربالا و یا هر نورپرداز دیگری از این نوع، راهكار دیگری برای افزایش ظاهری این ارتفاع است. در صورتی كه دور سقف فضای شما را سقف كاذب توخالی محصور كرده است، با نورپردازی مابین فضای دو سقف به وسیله شلنگ های نورانی و یا لامپ های مهتابی سقف اصلی را بلندتر جلوه دهید.
۷- در چنین فضاهایی كاربرد لوازم دكوراسیونی و تزئینی _ كاربردی با فرم عمودی و بلند می تواند موثر باشد.
۸- بهترین انتخاب برای گیاهان و درختچه های آپارتمانی در این فضاها، درخت كاج مطبق است، نوك سربالا و جهت آن، چشم را به طرف بالا هدایت می كند.
در واقع هدف اصلی برای كلیه پیشنهادهای فوق ایجاد خطوط عمودی است كه چشم برای تعقیب موضوع مورد نظر در فواصل كف تا سقف و برعكس در حركت باشد. هرچه مدت زمان این حركت عمودی بیشتر باشد، فاصله نیز طولانی تر به نظر می آید.

آلبوم دیواری

شما چقدر به ثبت لحظات زندگی تان در قالب تصویری ثابت (عكس) علاقه مندید؟
اگر از جمله كسانی هستید كه دوربین عكاسی تان همواره در دسترس است احتمالاً با مجموعه زیادی از عكس های مختلف مواجه اید. در فصل تابستان هم كه به خاطر گشت و گذار های متعدد درون شهری و برون شهری بازار عكس و عكاسی بسیار داغ است. بنابراین به این مجموعه نیز روزبه روز افزوده می شود. همان طور كه می دانید هر مجموعه ای نیازمند مكانی برای نگهداری است. رایج ترین جایگاه حفظ عكس نیز آلبوم است كه امروزه در شكل ها و فرم های مختلف به بازار آمده ولی اشكال اینجا است كه رجوع به آلبوم و یادآوری خاطرات ثبت شده هر چند صباحی یك بار انجام می گیرد حال آنكه بسیاری از ما دوست داریم عكس های عزیزانمان و یا تصاویر شكار شده از وقایع به یادماندنی زندگی مان مانند عكس های عروسی، فارغ التحصیلی و غیره را به دفعات بیشتری ببینیم. بنابراین باید عكس های مورد نظر را از میان بقیه عكس ها برگزیده و به طریقه دیگری نگهداری كنیم. رایج ترین راه برای این منظور خرید چند قاب عكس و نصب آنها بر روی دیوار است با این روش نگهداری از عكس گذشته از مزایای آن دارای مشكلاتی است زیرا كه برای نصب قاب ها باید تعداد زیادی سوراخ بر روی دیوار ایجاد كرد. به این ترتیب تغییر مكان قاب عكس ها سبب بر جای ماندن سوراخ های ناشی از نصب های قبلی است كه ظاهری نازیبا را پدید می آورند. پس برای هر نوع تغییری تا تعمیر و رنگ آمیزی بعدی دیوار باید صبر كرد. روش دیگر برای نگهداری عكس ها اختصاص دادن مكانی جهت قرار دادن مجموعه ای از قاب عكس ها است برای این منظور سطح روی سنگ شومینه، طبقات مجزای نصب شده بر روی دیوار و میز های كنار مبل، مكان های مناسبی هستند. حال آنكه امروزه ترتیب دادن میزی كه معمولاً گرد هم انتخاب می شود به همین منظور برای قرارگیری قاب عكس های مختلف به عنوان یك قاب عكس از جمله پرطرفدارترین عناصر دكوراسیونی خانه های امروزی به شمار می آید. وجود چنین جایگاهی دیگر مشكلات نصب و محدودیت های بعدی آن را ندارد و فضایی زیبا و پر از خاطره را در گوشه ای از محیط خانه به وجود می آورد ولی با توجه به موارد فوق اگر از اختصاص دیوار و یا دیوار هایی از فضای زندگی تان به عكس های عزیزانتان لذت بیشتری می برید و یا آنكه امكان اختصاص چنین میزی به جهت محدودیت های فضا برایتان میسر نیست، راهكار ی ابتكاری برای حل مشكلات نصب تابلو به دیوار وجود دارد. برای این منظور كافی است میله ای به طولی متناسب با دیوار مورد نظر از جنس فلز یا چوب و یا حتی پلاستیك با قطری حداكثر ۳ سانتی متر تهیه كنید. بهترین محل برای تهیه این میله ها و تجهیزات مورد نیاز برای نصب آنها فروشگاه های مخصوص فروش چوب پرده و لوازم مربوط به آنها است. شما می توانید از چوب پرده های میله ای ساده از یكی از جنس های یادشده در فوق برای این منظور استفاده كنید كه در میان این موارد میله پرده های فرفورژه زیباتر هستند. زیرا آنها از تركیب یك میله فرد و كله گی مدل دار تشكیل شده اند كه با نظر و طرح شما قابل انتخاب و سفارش هستند. به این ترتیب همین تركیب و نصب آن به دیوار خود عنصری دكوراتیو محسوب می شود. مرحله بعدی نصب این میله ها وسط دیوار و در ارتفاع مورد نظر است. برای این منظور به تجهیزات دیوار كوب مخصوص همان میله پرده نیازمندید كه با تهیه آن و نصب این میله پرده و تنها با ایجاد دو سوراخ بر روی دیوار برای همیشه جایگاه مناسبی برای قاب عكس های خانوادگی تان خواهید یافت. حال نوبت به قاب عكس ها می رسد در واقع هدف آویختن قاب عكس ها به میله است لذا به مقداری روبان یا نوار و یا هر چیز دیگر شبیه به آن كه از مقاومت خوبی برخوردار باشد نیاز دارید ولی آنچه باید مورد توجه قرار گیرد طول مورد نیاز از روبان یا نوار است این طول به ابعاد هر یك از قاب عكس های انتخابی و فاصله قسمت پایینی قاب تا دیگر لوازم دكوراسیونی قرار گرفته در پای دیوار و ارتفاع محل نصب میله از زمین بستگی دارد. پس از آنكه به نتیجه ای مطلوب برای محل قرارگیری قاب عكس بر روی دیوار دست یافتید، فاصله ضلع بالای قاب عكس را تا میله اندازه بگیرید سپس آن را دو برابر كرده و به عدد ۳۵ اضافه كنید. عدد به دست آمده میزان نوار و یا روبانی است كه برای آویختن آن قاب عكس مورد نیاز است. ممكن است شما بخواهید از قاب عكس هایی با ابعاد و فرم های مختلف استفاده كرده و یا حتی آنها را در فواصل گوناگونی از سطح میله بیاویزید. در این صورت محاسبات نوار مورد نیاز هر كدام را جداگانه انجام دهید.

تفكیك فضا با پاراوان

اگر مایلید بخشی از فضای یك اتاق را بدون نیاز به ساخت و ساز جدا كنید یكی از بهترین راهكارها استفاده از پاراوان یا دیوارك است. پاراوان یا دیوارك یكی از تفكیك كننده های ساده و زیبا است كه به راحتی می توان به وسیله آن بخشی از فضای یك اتاق را جدا كرد. ضمن اینكه متحرك بودن پاراوان این امكان را به ما می دهد كه در مواقع لازم آن را جمع كنیم و یا جای آن را تغییر دهیم. برای ساخت یك پاراوان به وسایل زیر نیاز داریم:
۱- چهار قطعه پانل چوبی یك اندازه با ابعاد دلخواه
۲- ۹ عدد لولای ظریف
۳- میخ و چكش
۴- پارچه ای با طرح شاد و رنگ متناسب با مبلمان و دكوراسیون اتاق مورد نظر به اندازه كافی برای پوشاندن سطح روی پاراوان
۵- پارچه ساده یا طرح دلخواه برای روكش كردن پشت پاراوان
۶- صابون خیاطی و قیچی
۷- پشم شیشه نازك به اندازه كافی برای پوشاندن روی پاراوان
۸- ماشین منگنه
۹- نوار قیطان یك سانتی متری به اندازه محیط پانل ها
۱۰- چسب حرارتی
۱- یكی از پانل ها را بر روی پارچه اصلی كه برای رویه پاراوان در نظر گرفته ایم قرار می دهیم و با صابون خیاطی طرح دور آن را بر روی پارچه می كشیم. پارچه را با در نظر گرفتن ۱۰ سانتی متر فاصله از خطی كه رسم كرده ایم می بریم.
۲- با استفاده از پارچه ای كه بریده ایم به عنوان الگو به تعداد پانل های پاراوانمان از پارچه اصلی و سپس از پارچه پشت پاراوان می بریم و سپس با همین الگو به تعداد پانل های پاراوان قطعاتی به شكل الگو از پشم شیشه می بریم.
۳- یك لایه پشم شیشه را بر روی یكی از پانل ها قرار می دهیم و سپس یكی از روكش های اصلی پاراوان را بر روی پشم شیشه قرار داده و لبه های پارچه و پشم شیشه را خوب كشیده و به طرف زیر پانل می بریم و با منگنه به زیر پانل متصل می كنیم. هنگام منگنه كردن پارچه و پشم شیشه آنها را خوب از همه طرف می كشیم تا سطح روی پانل صاف و بدون چین باشد.
۴- منگنه ها را به فاصله ۵/۲ سانتی متر از یكدیگر می زنیم و دور تا دور پارچه را با منگنه به پانل چوبی نصب می كنیم. در گوشه های پانل برای تمیزتر شدن كار پارچه را به صورت مورب با زاویه ۴۵ درجه تا می كنیم و خوب می كشیم و به طرف پشت پانل می بریم این مراحل را برای روكش كردن پانل های دیگر نیز انجام می دهیم.
۵- پانل ها را برگردانده پارچه پشت پانل را روی سطح بدون پوشش آنها قرار می دهیم و از هر چهار طرف لبه های پارچه را درست از لبه پانل به طرف زیر پارچه تا می كنیم و با منگنه به پانل متصل می كنیم. كل دور پارچه پشت را نیز به پانل منگنه می كنیم.
۶- برای پوشاندن منگنه ها با چسب حرارتی یك نوار قیطان را بر روی ردیف منگنه ها در كنار لبه پارچه پشت پانل ها می چسبانیم. حالا پانل ها را با استفاده از لولاها و میخ به هم متصل می كنیم.
پاراوان ما آماده است. یك روش ساده تر برای ساخت پاراوان رنگ كردن پانل های چوبی است. می توانیم تصاویر دلخواه خود را فتوكپی كرده و پس از بریدن بر سطح پانل های چوبی رنگ شده بچسبانیم و سپس چند لایه وارنیش بر روی آنها بزنیم.

دكوراسیون بومی

دكوراسیون بومی بیشتر یك حس زیباشناختی است تا یك شیوه علمی. زمانی كه گفته می شود درفلان ساختمان دكوراسیون مدرن، فرانسوی، ایتالیایی و غیره مورد استفاده قرار گرفته است، یك تصویر از همان كشورها و مفاهیم بلافاصله در ذهن شما ساخته می شود. بدیهی است زمانی كه از كلمه بومی برای توصیف دكوراسیون یك محل استفاده می شود نیز به همان ترتیب قبلی مفاهیم و حال و هوا و ارزشهای یك محل و عشیره خاص به ذهن متبادر می شود. در عین حال، بسیاری از دست اندركاران و متخصصان دكوراسیون هیچ تعریف خاصی از این عبارت ندارد و تنها به گفتن این نكته بسنده می كنند كه «دكوراسیون بومی متفاوت است. دقیقاً نمی توانم بگویم به خاطر چه اما به محض آنكه آن را ببینم متوجه تمایز و تشخص آن می شوم.»


واین دقیقاً همان نكته ای است كه دكوراسیون بومی را جذاب و پرطرفدار ساخته است. شما این نوع دكوراسیون را در هر جا نمی بینید و به طور دقیق از اجزا و شیوه اجرای آن اطلاع ندارید اما زمانی كه یك تكه از صنایع دستی از یك محل را در كنار تكه ای دیگر از صنایع دستی باز هم ازهمان محل قرار می دهید ناگهان یك سبك بومی ایجاد می شود. امتیاز این نوع دكوراسیون در آن است كه دارای بعد معنوی است، همه گیر و رنگین است و بیش از همه منحصر به فرد است. این شیوه دكوراسیون به شما اجازه می دهد تا خلأ روحی خود را بپوشانید و حس فرهنگی و ملی خود را تغذیه كنید.
به ۴ پیشنهاد برای خلق یك دكوراسیون بومی توجه كنید:
- سعی نكنید این سبك را در تمام قسمتهای خانه اعمال كنید. بهتر است روی یكی از اتاقهای خانه به توافق برسید تا تمام اجزای در اختیار در كنار هم چیده شده و یك فضای آشكار بومی ایجاد كنند. به عنوان مثال به جای آنكه در هر قسمت از خانه یك تكه سفال، یك تكه گلیم و یا یك تابلوی صنایع دستی آویزان كنید، تمام اینها را دركنار هم در اتاق نشیمن گردآورید تا یك اتاق با یك دكوراسیون یك دست داشته باشید. توجه داشته باشید كه اگر بخواهید از تعداد زیادی از عناصر دكوراسیون بومی در سرتاسر خانه استفاده كنید یك حس خفه كننده به افراد دست خواهد داد و اگر آنها را پخش كنید دیگر به چشم نخواهند آمد. قیمت بالای این اشیا نیز دلیل دیگری است كه انتخاب تنها یك اتاق را توجیه می كند.
- حتماً در مورد استفاده از عناصر بومی به یك وحدت رویه دست پیدا كنید و جدا از ایجاد یك كلاف در هم پیچیده و مغشوش از این عناصر پرهیز كنید. اگر بخواهید یك عنصر را از یك فرهنگ بومی و دیگری از فرهنگ دیگری انتخاب كنید نه تنها به زیبایی و ظرافت دست نخواهید یافت بلكه یك حس آشفتگی و سردرگمی را در بیننده ایجاد خواهید كرد. توجه داشته باشید كه مفاهیم و سبكهایی نیز كه از طریق این عناصر بومی منتقل می شوند كاملاً با هم تفاوت دارند بنابراین تركیب بی معنی آنها آزاردهنده خواهد بود. اگر می خواهید از فرهنگهای متفاوت در اتاق خود نشانه هایی داشته باشید بهتر است یك فرهنگ اصلی انتخاب كنید و گوشه و كنار را با عناصر جزیی تر از فرهنگهای دیگر تزیین كنید.
- یك عنصر را كه بیش از همه دوستش دارید یا دارای ارزش بیشتری است به عنوان هسته مركزی دكوراسیون خود انتخاب كنید و شروع به چیدن و گسترش دكوراسیون در اطراف آن بكنید. هرچه این عنصر بزرگتر باشد برای زیبایی دكوراسیون شما بهتر است. مثلاً یك تكه قالیچه یا گلیم قدرت مانور بیشتری به شما می دهد تا یك نقاشی كوچك كه به روی دیوار نصب می كنید.
- یكی از زیبایی های خاص و مشخصه های اصلی دكوراسیون بومی رنگین بودن آنهاست. در این عناصر از رنگ به شدت استفاده شده است و طرحها معمولاً به وسیله تركیب رنگها ایجاد شده اند. این مشخصه را با درایت و هوش مورد استفاده قرار دهید تا به تركیب زیبا و دلپذیر دست پیدا كنید.

دفتر كار خانگی

وجود یك دفتر كار خانگی در اغلب خانه های امروزی یك ضرورت است- نه فقط به منظور انجام امور كاری بلكه به این دلیل كه در اكثر منازل دست كم یك كامپیوتر كه یكی از وسایل ارتباطی مهم عصر ما است وجود دارد. به دلیل وجود كامپیوتر امروزه بسیاری از افراد می توانند تمام یا بخشی از كار خود را در منزل و فقط از طریق اینترنت و پست الكترونیكی انجام دهند. جای دادن دستگاه كامپیوتر و ملزومات آن و گاه نمابر خود به یك دفتر كار كوچك نیاز دارد. برای داشتن این دفتر كار خانگی احتیاج به فضای زیاد و حتی یك اتاق كامل نیست و فقط با برنامه ریزی و طراحی دقیق می توان به آن دست یافت. اگر از افرادی هستید كه كار خود و یا دست كم بخشی از آن را در منزل انجام می دهید برای قرار دادن لوازم و وسایل كارتان و نصب كامپیوتر به فضایی ثابت نیاز دارید. این فضا ممكن است گوشه ای از یك اتاق باشد كه خود كاربردی غیر از دفتر كار دارد. بنابراین باید كل اتاق به نوعی طراحی شود كه هر دو كاربرد را امكان پذیر سازد. با اختصاص یك میز در گوشه ای از خانه می توان چنین فضایی را تامین كرد اما توجه داشته باشید برای این منظور میز خیلی كوچكی را به این دلیل كه مثلاً در فرورفتگی دیوار جا می گیرد انتخاب نكنید بلكه اندازه های میز را با توجه به ابعاد وسایلی كه باید روی آن چیده شود در نظر بگیرید، با اندازه گیری مانیتورتان شروع كنید، سپس به این اندازه ها جای لازم برای سایر وسایل و تحرك كافی خودتان را نیز بیفزایید. همچنین در صورت امكان با انتخاب میز هایی كه جای عبور سیم در آنها تعبیه شده به سیم ها و كابل های متعدد مربوطه سروسامان دهید. مكانی كه میز را در آن قرار می دهید باید جایگزینی صحیح شما نسبت به میز و صفحه مانیتور را امكان پذیر سازد. برای محاسبه عرض میز كار، ۶۰ سانتی متر را برای مانیتور در نظر بگیرید و به آن ۲۵ سانتی متر دیگر بابت صفحه كلید اضافه كنید. در صورتی كه فضای كافی برای میزی با چنین عرضی ندارید ممكن است از میز هایی كه جای مخصوص صفحه كلید كشویی دارند استفاده كنید. هنگام انتخاب صندلی یك صندلی راحت گردان را در نظر بگیرید.
اگر میز كار و كامپیوترتان در یكی از اتاق های پر رفت و آمد قرار دارد لازم است راهی برای پوشاندن آن در مواقعی كه مورد استفاده نیست بیابید. برای جدا كردن فضای كار از بقیه اتاق می توانید از روش هایی مثل نصب پرده یا دیوارك (پاراوان) استفاده كنید.
اما یكی از بهترین فضاهایی كه می توانید به دفتر كار خانگی تبدیل كنید یك كمد دیواری پرعمق است. كمد دیواری باید عمق كافی برای جای دادن میز كاری كه بتوان مانیتوری روی آن قرار داد داشته باشد. در این صورت می توانید با انتخاب یك میز كشویی فضای كافی برای صفحه كلید و كار بر روی میز را نیز تامین كنید. به این ترتیب پس از پایان كارتان می توانید میز كشویی را جمع كنید و درهای كمد را ببندید تا دفتر كار شما به طور كامل از نظرها پنهان شود. به جای میز كار می توانید از طبقات خود كمد كه با ارتفاع مناسب جهت كار شما نصب شده اند استفاده كنید. فقط كافی است ارتفاع طبقات كمد را مطابق با نیاز خود محاسبه كنید و سپس از استحكام طبقات نصب شده اطمینان حاصل كنید. كمدی را انتخاب كنید كه زمان كار در مسیر رفت و آمد اعضای خانواده نباشد تا بتوانید در آرامش كار كنید. اگر قصد دارید دفتر كارتان را در یك كمد برپا كنید توجه داشته باشید كه فاصله میان وسایل الكتریكی شما به اندازه ای باشد كه هوا در میان آنها جریان یابد زیرا این وسایل اغلب مقدار زیادی حرارت تولید می كنند.
نورپردازی یكی دیگر از مهم ترین مراحل كار است. نور معمولی یك اتاق اغلب روشنایی كافی برای فضای كار شما را تامین نخواهد كرد. از این رو بهتر است از یك چراغ مطالعه كه نور آن قابل تنظیم است بهره بگیرید تا بتوانید نور را به صورت دلخواه بر روی نقطه مورد نظر تنظیم نمائید و در ضمن از بازتاب آن بر روی صفحه مانیتور پیشگیری كنید. برای نورپردازی داخل كمد می توانید در آن چراغ های سقفی نصب كنید و كلید آنها را به صورتی طراحی كنید كه با بازشدن در كمد روشن شده و با بستن درها خاموش شوند. به منظور تنظیم نور طبیعی محل كارتان، اگر در نزدیكی پنجره قرار دارد، یك سایبان روی پنجره نصب كنید.
پس از نورپردازی نوبت به تامین جای كافی برای نگهداری از وسایل گوناگون مورد نیاز شما است. میز كار شما باید كشوها یا فایل های كافی برای نگهداری از لوازم التحریر و ده ها وسیله دیگر كه ممكن است در یك دفتر كار خانگی مورد نیاز باشند داشته باشد. در یك دفتر كار كوچك نیز دسته های متعدد كاغذ وجود دارند كه باید در جعبه ها یا كشوهای مجزا سامان داده شوند، زیرا فراهم كردن جای مناسب برای این كاغذ ها مانع از پخش شدن آنها بر روی میز و ایجاد نمایی شلوغ و نامنظم برای دفتر كار خانگی شما خواهد شد. اگر فضای كار شما محدود باشد نیز می توانید طبقاتی روی دیواری كه میز به آن تكیه دارد نصب كنید و به این ترتیب فضای كافی برای چیدن كتاب ها، CD ها و بسیاری از وسایل دیگر را فراهم كنید. عرض طبقات را به اندازه كافی در نظر بگیرید و فاصله بین آنها را چنان انتخاب كنید كه قرار دادن كتاب هایی با ابعاد بزرگ تر در آنها امكان پذیر باشد. همچنین می توانید فایل های مقوایی متعددی برای نگهداری از مجلات، بروشورها و جزوات مختلف در این طبقات بچینید.
پس از آنكه هر یك از وسایل در جای خود قرار گرفته شما دفتر كاری منظم و مرتب خواهید داشت كه به سبب رنگ خاكستری وسایل و لوازم كامپیوتر نمایی جدی و بسیار ساده دارد.
در آخر با افزودن یك یا چند شیء رنگین دكوراتیو كه مورد علاقه شما هستند به این مجموعه روح ببخشید.

حركت به سوی دكوراسیون مدرن

قرن بیستم از آغاز، دوره تغییرات سریع بوده است. تغییرات حاصل در سراسر جهان به دنبال دو جنگ جهانی و پیشرفت های چشمگیر در تكنولوژی طی این قرن آهنگ زندگی را سرعت بخشید. حدود دویست سال پیش ده ها سال طول می كشید تا یك سبك دكوراسیونی در میان كشورهای اروپایی گسترش یابد و سپس اقیانوس ها را به سوی باقی جهان طی كند.
اما امروز گسترش وسایل ارتباط جمعی كوچكترین تغییرات در مد را ظرف چند روز به اقصی نقاط جهان می‌رساند. از این رو سبك‌های دكوراسیونی تقریباً با سرعت تغییرات مد لباس در حال تغییر و تحول هستند و از آنجا كه مردم قادر به تغییر دادن مبلمان و وسایل منزل و دكوراسیون كلی خانه در زمان‌های كوتاه نیستند امروز اغلب سبك‌های دكوراسیونی دچار تداخل و به عبارتی همپوشانی،حتی در یك خانه واحد، می‌شوند.
در ابتدای قرن بیستم در میان طراحان دكوراسیون اروپایی عكس العملی نسبت به تزئینات افراطی اوایل قرن نوزدهم پدیدار شد و آنان را به سوی سبكی از معماری كه بیشتر بر روی فضاهای باز، تناسب و سطوح صاف تكیه داشت سوق داد. در فرانسه «جنبش مدرن» توسط فردی به نام كربوزیر Corbusier (۱۹۶۵- ۱۸۸۷) شكل گرفت. از او كتابی با عنوان «درباره معماری» در سال ۱۹۲۷ به زبان انگلیسی به چاپ رسید كه در آن «نكته هایی از یك معماری جدید» را مطرح می كرد: ردیف های افقی پنجره ها، نقشه ای آزاد، نمای ساده و سقف های مسطح.
در ایالات متحده آمریكا، فرانك للوید رایت (۱۹۵۶- ۱۸۶۷) خطوط ساده افقی و اتاق های وسیع و كم ارتفاع در معماری را توسعه داد. خانه های معروف طراحی شده توسط او در اطراف شیكاگو به نحوی چشمگیر بی پیرایه هستند با نمای ساده اما زیبا از تركیب آجر با چوب مرغوب.
مدرسه طراحی باهاوس كه در سال ۱۹۱۹ در ویمر آلمان تاسیس شد سردمدار بسیاری از ایده های جنبش مدرن بود. هدف مدیر این مدرسه، والتر گروپیوس (۱۹۶۹- ۱۸۸۳) ایجاد ارتباط میان همه آموزش های هنری، معماری و طراحی بود. معماری حاصل از این تجمع به صورت ساختمان های مكعب مانندی با سقف های مسطح با ردیف های عمودی و افقی پنجره های بزرگ با قاب های فلزی برای راه یافتن نور طبیعی فراوان به داخل بود. نوگرایی، كارایی و بهداشت جوهر اصلی سبك جدید بود. رنگ سفید رنگ ارجح برای دیوارها بود كه عاری از تزئینات، زوارها و گچبری های پیشین، سطوحی صاف و ساده بودند. درها بدون قاب بندی های سنتی و تنها پوشیده از سطوح تخته سه لای رنگ شده بودند. فرم ها بیشتر به سوی آیرودینامیك شدن متمایل و مبله كردن اتاق خواب، اتاق نشیمن و آشپزخانه با وسایل توكار متداول شد.
در هلند گروهی تحت عنوان «استایل» (به معنای سبك)، نامی برگرفته از مجله ای با همین عنوان نیز رسالت خود را بر بریدن هرچه بیشتر از فرم های متداول و گذشته و پیش بردن طراحی دكوراسیون به سوی قرن بیستم قرار داده بود. رهبر این گروه گرت ریتولد (۱۹۶۴- ۱۸۸۸) طراحی های خود را بر پایه فرم های سه گوش آبستره با رنگ های اولیه قرمز، آبی و زرد قرار داده بود. معروف ترین ساختمان او، خانه شرودر در اتریش، نمایی با خطوط ساده، سطوحی متشكل از قطعات بلوك مانند بدون هرگونه گچبری روی دیوارها و سقف با ردیف های متصل افقی از پنجره های فلزی داشت.
آرت دكو نقطه اوج زاهد منشی جنبش مدرن بود. آرت دكو نام خود را از نمایشگاهی كه با عنوان «هنرهای تزئینی» Exposition des Art Decoratifs به سال ۱۹۲۵ در پاریس برگزار شد، گرفته بود و در دهه های ۲۰ و ۳۰ قرن بیستم در اروپا و آمریكا بسیار مرسوم بود. بارزترین ویژگی این سبك استفاده از اشكال هندسی بود. دایره ها، نیم دایره ها، سه گوش ها، چندضلعی ها و مكعب ها به عنوان طرح هایی برای فرش، كفپوش، كاغذدیواری، كاشی، پارچه و همچنین فرم مبلمان، ظروف، شومینه، چراغ ها، لوازم صوتی و خلاصه هر آنچه در دكوراسیون دخیل است به كار گرفته می شدند. موتیوهای ساده شده كه منظره هایی چون غروب آفتاب را نشان می دادند و فرم های استیلیزه شده درختان، گل ها، فواره و اشكال حیوانات به ویژه آهو، در حالی كه از نقوش تمدن باستانی آزتك ها (معبد پلكانی زیگورات) و مصر (پس از راه یافتن به داخل معبد توتانخ آمون در سال ۱۹۲۲) الهام گرفته می شدند به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفتند.
این سبك كه به شدت تحت تاثیر هنر شرق بود مناسب ترین سبك برای طراحی هتل های لوكس، رستوران‌ها، كشتی های اقیانوس پیما و سالن های تئاتر و صحنه های فیلمبرداری بود. طراحان فرم های پرانحنا با سطوح پرداخت شده كالاهای سبك آرت دكو را با مواد اولیه متنوعی چون چوب خودرنگ روشن (گردو، بلوط و افرا)، چرم، مرمر و شیشه می ساختند. انواع مختلف مبلمان و شیرآلات خانه با كروم ساخته می شد و انواعی نیز با پلاستیك های جدید مانند باكلیت كه سخت و براق است تولید می شدند. این تركیب متنوع و مطبوع مصالح و مواد گوناگون در پس زمینه ای از دیوارهای سفید، كرم یا بژ قرار می گرفت و با پارچه هایی به رنگ های روشن ملایم مثل هلویی تكمیل می شد. لكه هایی از رنگ های نارنجی، سبز زمردی، آبی و قرمز نیز گاه این دكوراسیون ها را مزین می كرد.
در آمریكا حركتی برای آیرودینامیك كردن همه وسایل به راه افتاده بود و چنان كه طراحی اتومبیل ها و لوكوموتیوهای قطار به سوی آیرودینامیك شدن می رفت، لوازم خانگی از قبیل یخچال و جاروبرقی نیز به تقلید از این جنبش با اشكال دوكی شكل و آیرودینامیك طراحی و تولید می شدند. در هر دو سوی آتلانتیك طراحی ساختمان ها با نمایی آیرودینامیك، صاف و براق رایج شده بود. جنگ جهانی دوم توقفی ناگهانی در روند حركت طراحی و معماری به وجود آورد. با این حال تكنولوژی ساخت تخته سه لا به سبب مصرف آن در صنایع هواپیماسازی رشد چشمگیری یافت. در سال ۱۹۵۱ فستیوالی در انگلستان برگزار شد كه بر سادگی زاهدگونه پس از جنگ نقطه پایانی نهاد و سبكی كه به دنبال این فستیوال و متاثر از آن در دهه های ۵۰ و ۶۰ قرن بیستم رایج شد راحت و بی تكلف بود. این سبك «سبك معاصر» نام گرفت. هشت میلیون نفر از نمایشگاهی كه خاستگاه سبك معاصر بود دیدن كردند. در این زمان از بتون، شیشه و استیل در ساخت بسیاری از ساختمان ها استفاده می شد از جمله ساختمان فستیوال سلطنتی كه هنوز در كناره جنوبی رود تایمز پابرجا است.
یكی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر طراحی دكوراسیون و معماری در این زمان مدل ساختمان مولكول ها بود كه با استفاده از مفتول و گوی های ریز و درشت در طراحی لوازم و وسایل منزل و حتی خود ساختمان ها به كار می رفت. این طرح الهام بخش طراحان متعددی در طراحی میز و صندلی هایی با لوله های فلزی و مهره های پلاستیكی رنگی شد. از این فرم برای طراحی وسایل دیگری مانند جاروزنامه ای، ساعت، چراغ های سقفی، دیواری و رومیزی و به عنوان نقشی گرافیكی بر روی كاغذدیواری، انواع پارچه و حتی ظروف مختلف استفاده می شد.
اگرچه دكوراسیون همچنان ساده و نسبتاً بی پیرایه باقی مانده بود اما با بازگشت رنگ و تنوع آن بر سبك معاصر و توجه بیشتر به راحتی، پوشاندن زمین با پوشش های نرم و استفاده از كوسن های رنگین بر روی مبلمان متداول شد و پوشش كامل كف اتاق ها با موكت به تجمل جدید تبدیل شد. تكنولوژی های جدید برای ساخت صندلی های انحنادار كه با تخته سه لای قالب خورده یا ورقه های پلاستیك ساخته می شدند به بازار آمدند. با اینكه دیوارها هنوز ساده رنگ می شد لذا برای یك یا دو دیوار پوششی از كاغذ دیواری با طرح های آبستره در نظر گرفته می شد. زرد و خاكستری تركیب رنگی محبوب در این دوره بود.
های تك High Tech كه بیشتر نوعی نگرش به دكوراسیون است تا سبكی در آن توسط معماران انگلیسی چون ریچارد راجرز و نورمن فاستر در دهه هفتاد با ساخت بناهایی كه در آنها تاسیسات و لوله كشی ها عریان و در معرض دید هستند مطرح شد. در ساختمان هایی كه با روش های تك ساخته می شوند می توان لوله كشی ها، داكت ها و تاسیسات مربوط به آسانسور را به صورت عریان یا از زیر پوسته ای شفاف كه اغلب شیشه است دید. این شیوه طراحی به دكوراسیون داخلی نیز راه یافت و در داخل خانه ها نیز نمایان ساختن تاسیسات متداول شد و همچنین كفپوش های اداری، لوازم طبقه بندی كارگاهی و مبلمان دفتری به خانه ها راه یافت.
با آغاز قرن بیست ویكم طراحان به بازگشت به سوی سبك های كلاسیك و مجلل گذشته تمایل یافتند و امروز اغلب شاهد تركیبی از سبك های كلاسیك و مدرن در دكوراسیون هستیم كه در كنار كارایی و راحتی به جزئیات تزئینی نیز می پردازند.

برگرفته از :

كد - لینک:
آشپزی (http://groohashpazi.blogfa.com)

:104:
گردآونده:طه-Borna66