Borna66
09-08-2009, 04:29 PM
نیایشهای پاک ایرانی
نیایش در میان ایرانیان هماره دارای جایگاه ویژه ای بوده است ، به گونه ای که از هزاران سال پیش نیاکانمان شیوه هایی از نیایش را به کار می برده اند که امروزه گرچه در کشور خودمان بسیار اندک ولی در سرتاسر جهان به شیوه نیایش های پارسی روان است. نیایشهایی که فراتر از دینها و آیینهای گوناگون دارای درون مایه ای سرشار از خواست آرامش برای همه جهانیان است. آری ، دست بر آسمان برافراشتن و آنچه شایسته ایران و ایرانیست را با دلی پاک خواستن.
وَرهَرام یَشت چهاردهمین یشت اَوستا به شمار میرود. این یَشت در بزرگداشت و ستایش * بهرام * ایزد بزرگ پیروزی و رزمآوری و شکننده یورش آورندگان سروده شده است. * بهرام * در نوشته های پهلوی به گونه (وَرهَران) یا (وَرهَرام) و در اَوستا (وَرس رَگنَ) آمده است. بهرام همچنان که امروزه نیز به همین نام خوانده میشود ، نام ستاره یا به گویش امروزی ، گردنده(سیاره) سرخ رنگ بهرام(مریخ تازی) است.
بهرام یَشت از بخشهای رزمی اَوستا به شمار میرود و بازگردان درست پارسی آن به گمان بسیاری از پژوهشگران مانند زنده یاد استاد پورداود کاری دشوار است. بهرام یَشت دارای 22 بخش یا کَردِه است .این نیایش در زمانهایی خوانده می شود که کشور در گرداب گزند یا در آستانه آسيب باشد. خواست از برگزاری این آیین همپيماني زرتشتیان وسرافرازی و بهروزي ایران گرامی است و در این راستا با تلاش انجمن زرتشتیان کرمان و همکاری انجمن موبدان تهران و به پیشنهاد سالخوردگان هازمان(جامعه) زرتشتی و انجمن زرتشتیان کرمان و برای جلوگیری از کوچیدن و دور شدن پیش آمدهای ناگوار و تندرستي و سربلندي همه ايرانيان، این برنامه از وَرَهرام ایزد اردیبهشت ماه تا وَرَهرامایزد خوردادماه برگزار میشود و هرﮐس بنابر خواست خود پایبند به خواندن بخشهایی از بهرام یَشت در زمان یک ماه شده است كه تا امروز سُرايش بيش از هزاران بار آن پذيرفته شده است . این نیایش دور کننده جنگ و آموزنده آرامش و هنر پاسبانی از آرامش است. آیین آغازین وَرَهرام یَشت در تَسوک(ساعت) 6 پسین 19 اردیبهشت ماه در تالار رستم کرمانی(تالار آتشکده کرمان) آغاز شد و در روز 18 خورداد ماه با آیین باشکوهی پایان خواهد گرفت.
آرمان برگزاري چنين آيين اَوِستا خواني گروهي در درازاي پيشينه كشورمان ، آموزش و پاسداري از *اَوِستا * و زبان *اَوِستایی * ، اين گرامي نامه نياكان و شناخت بيشتر دين و فرهنگ راستين ايران زمين است كه به بهانه هاي گوناگون انجام مي شده است. با اين ناساني(تفاوت) كه كسي كه اَوِستا را خود تنها مي خواند ، به نام خود و خانواده آرزو مي كند ، ولي در سرودن اَوِستاي گروهي ، خواست و آرزوي دروني براي همگان و همه سرزمينمان مي باشد.
همانگون که می دانید این روزها تنشها در سراسر جهان در برابر ایران افزایش یافته است و من و تو تنها کاری که می توانیم بکنیم اینست که با خواست پاک و نیایش ژرف خود بخواهیم که این سرزمین در گیر و دار جنگ و سياهي و گزند جای نگیرد.
نیایشهای گروهی بازتاب شگفت انگیزی در زمین و آسمان خواهد داشت. پس همه با هم برای بازگشت آرامش و شکوه کشورمان و دوری و بیزاری از هرگونه جنگ و خونریزی و دور نگشتن از ريشه هاي سِتُرگِمان نیایش می کنیم. خواهشمندیم این نیایش را میان دوستان و آشنایان خود گسترش دهید تا همگان با یشته های (نیایش های) پارسی بيشتر درآمیزند. این نیایش ها برای گروهی ویژه ازایرانیان نیست که ، همه ایرانیان می توانند با زبان و گویش خود آنچه آسمان تشنه شنیدنش می باشد را بخوانند و با دلی پاک شایستگی این سرزمین را از آسمان هدیه گیرند. بخشی از بازتاب چنین نیایشهایی بارانهاییست که در این یک هفته دیده ایم.
باشد که خداوند هرگونه گزند مانند جنگ و خشکسالی و دیو دروغ را از ایران دور نماید.
روزي كه دور نيست ، آسمان سر از آستین اندوه برخواهد داشت و شاخه ای از مهرش را به زمین نزدیکتر خواهد کرد. روزگار در هر دم برگی از رنج خود را بر بالین هستی می افشاند ، زیرا که آموزگار هستي به نیکی می داند که دلهایی پر شور از دل همین رنج ، دانه ها برآورده و آنها را بر بالین شهزاده نیایش كاشته تا همگان از شادابی نيلوفران برون آمده از رنج بهره مند گردند. تو هم میهنم ، با دست بر آسمان برافراشتن گروهي آيين فراموش شده نياكانمان را زنده كنيم تا از اين هم نوازی دل پر درد ایرانیان را تا اندازه ای آرامش يابد. سرزمینی که در دورها ، نزدیکترین رویشها و آرامشها را در بر داشت و بر لبان مردمش آوای دور باد خشکسالی ، دور باد جنگ و ننگ بر دروغ آشیان داشت ، كنون ، ناخواسته در آستانه این رنجها جاي گرفته است.
به هر روی ، آنچه مادران و پدرانمان بر جای گزارده اند ، آیین هاییست که در هنگامه های بن بست ، گره گشا هستند و یکی از آنها همين نیایش گروهیوَرهَرام یَشت است.
آنچه مي خوانيم بخشي از نَسك(كتاب) خُرده اَوستا مي باشد كه به دست شادروان رشيد شَهمَردان از روي نوشته دين دَبيره دستور انكلساريا در سال 3676 زرتشتي(1317 خورشيدي) به نگارش پارسي آوانويسي شد.
در اين جُستار تلاش شده است كه تا آنجاييكه مي شود به نوشته شادروان شَهمَردان وفادار مانده و تنها براي اينكه نوشته اي سراسر پارسي داشته باشيم ، براي اندكي از واژه ها ي ناب پارسي چَم يابي(معني) شده كه نشان داده شده اند و همچنين اندكي از واژه هاي نوشته شده استاد را به پارسي برگردانده و واژه نوشته شده در نوشتار راستين نَسك خُرده اَوستا را درون نشانه { } آورده ايم ،باشد كه روان روان نيكش شاد گردد و يادش تا هماره با ايزد مهر در پيوند.
__________________
نیایش در میان ایرانیان هماره دارای جایگاه ویژه ای بوده است ، به گونه ای که از هزاران سال پیش نیاکانمان شیوه هایی از نیایش را به کار می برده اند که امروزه گرچه در کشور خودمان بسیار اندک ولی در سرتاسر جهان به شیوه نیایش های پارسی روان است. نیایشهایی که فراتر از دینها و آیینهای گوناگون دارای درون مایه ای سرشار از خواست آرامش برای همه جهانیان است. آری ، دست بر آسمان برافراشتن و آنچه شایسته ایران و ایرانیست را با دلی پاک خواستن.
وَرهَرام یَشت چهاردهمین یشت اَوستا به شمار میرود. این یَشت در بزرگداشت و ستایش * بهرام * ایزد بزرگ پیروزی و رزمآوری و شکننده یورش آورندگان سروده شده است. * بهرام * در نوشته های پهلوی به گونه (وَرهَران) یا (وَرهَرام) و در اَوستا (وَرس رَگنَ) آمده است. بهرام همچنان که امروزه نیز به همین نام خوانده میشود ، نام ستاره یا به گویش امروزی ، گردنده(سیاره) سرخ رنگ بهرام(مریخ تازی) است.
بهرام یَشت از بخشهای رزمی اَوستا به شمار میرود و بازگردان درست پارسی آن به گمان بسیاری از پژوهشگران مانند زنده یاد استاد پورداود کاری دشوار است. بهرام یَشت دارای 22 بخش یا کَردِه است .این نیایش در زمانهایی خوانده می شود که کشور در گرداب گزند یا در آستانه آسيب باشد. خواست از برگزاری این آیین همپيماني زرتشتیان وسرافرازی و بهروزي ایران گرامی است و در این راستا با تلاش انجمن زرتشتیان کرمان و همکاری انجمن موبدان تهران و به پیشنهاد سالخوردگان هازمان(جامعه) زرتشتی و انجمن زرتشتیان کرمان و برای جلوگیری از کوچیدن و دور شدن پیش آمدهای ناگوار و تندرستي و سربلندي همه ايرانيان، این برنامه از وَرَهرام ایزد اردیبهشت ماه تا وَرَهرامایزد خوردادماه برگزار میشود و هرﮐس بنابر خواست خود پایبند به خواندن بخشهایی از بهرام یَشت در زمان یک ماه شده است كه تا امروز سُرايش بيش از هزاران بار آن پذيرفته شده است . این نیایش دور کننده جنگ و آموزنده آرامش و هنر پاسبانی از آرامش است. آیین آغازین وَرَهرام یَشت در تَسوک(ساعت) 6 پسین 19 اردیبهشت ماه در تالار رستم کرمانی(تالار آتشکده کرمان) آغاز شد و در روز 18 خورداد ماه با آیین باشکوهی پایان خواهد گرفت.
آرمان برگزاري چنين آيين اَوِستا خواني گروهي در درازاي پيشينه كشورمان ، آموزش و پاسداري از *اَوِستا * و زبان *اَوِستایی * ، اين گرامي نامه نياكان و شناخت بيشتر دين و فرهنگ راستين ايران زمين است كه به بهانه هاي گوناگون انجام مي شده است. با اين ناساني(تفاوت) كه كسي كه اَوِستا را خود تنها مي خواند ، به نام خود و خانواده آرزو مي كند ، ولي در سرودن اَوِستاي گروهي ، خواست و آرزوي دروني براي همگان و همه سرزمينمان مي باشد.
همانگون که می دانید این روزها تنشها در سراسر جهان در برابر ایران افزایش یافته است و من و تو تنها کاری که می توانیم بکنیم اینست که با خواست پاک و نیایش ژرف خود بخواهیم که این سرزمین در گیر و دار جنگ و سياهي و گزند جای نگیرد.
نیایشهای گروهی بازتاب شگفت انگیزی در زمین و آسمان خواهد داشت. پس همه با هم برای بازگشت آرامش و شکوه کشورمان و دوری و بیزاری از هرگونه جنگ و خونریزی و دور نگشتن از ريشه هاي سِتُرگِمان نیایش می کنیم. خواهشمندیم این نیایش را میان دوستان و آشنایان خود گسترش دهید تا همگان با یشته های (نیایش های) پارسی بيشتر درآمیزند. این نیایش ها برای گروهی ویژه ازایرانیان نیست که ، همه ایرانیان می توانند با زبان و گویش خود آنچه آسمان تشنه شنیدنش می باشد را بخوانند و با دلی پاک شایستگی این سرزمین را از آسمان هدیه گیرند. بخشی از بازتاب چنین نیایشهایی بارانهاییست که در این یک هفته دیده ایم.
باشد که خداوند هرگونه گزند مانند جنگ و خشکسالی و دیو دروغ را از ایران دور نماید.
روزي كه دور نيست ، آسمان سر از آستین اندوه برخواهد داشت و شاخه ای از مهرش را به زمین نزدیکتر خواهد کرد. روزگار در هر دم برگی از رنج خود را بر بالین هستی می افشاند ، زیرا که آموزگار هستي به نیکی می داند که دلهایی پر شور از دل همین رنج ، دانه ها برآورده و آنها را بر بالین شهزاده نیایش كاشته تا همگان از شادابی نيلوفران برون آمده از رنج بهره مند گردند. تو هم میهنم ، با دست بر آسمان برافراشتن گروهي آيين فراموش شده نياكانمان را زنده كنيم تا از اين هم نوازی دل پر درد ایرانیان را تا اندازه ای آرامش يابد. سرزمینی که در دورها ، نزدیکترین رویشها و آرامشها را در بر داشت و بر لبان مردمش آوای دور باد خشکسالی ، دور باد جنگ و ننگ بر دروغ آشیان داشت ، كنون ، ناخواسته در آستانه این رنجها جاي گرفته است.
به هر روی ، آنچه مادران و پدرانمان بر جای گزارده اند ، آیین هاییست که در هنگامه های بن بست ، گره گشا هستند و یکی از آنها همين نیایش گروهیوَرهَرام یَشت است.
آنچه مي خوانيم بخشي از نَسك(كتاب) خُرده اَوستا مي باشد كه به دست شادروان رشيد شَهمَردان از روي نوشته دين دَبيره دستور انكلساريا در سال 3676 زرتشتي(1317 خورشيدي) به نگارش پارسي آوانويسي شد.
در اين جُستار تلاش شده است كه تا آنجاييكه مي شود به نوشته شادروان شَهمَردان وفادار مانده و تنها براي اينكه نوشته اي سراسر پارسي داشته باشيم ، براي اندكي از واژه ها ي ناب پارسي چَم يابي(معني) شده كه نشان داده شده اند و همچنين اندكي از واژه هاي نوشته شده استاد را به پارسي برگردانده و واژه نوشته شده در نوشتار راستين نَسك خُرده اَوستا را درون نشانه { } آورده ايم ،باشد كه روان روان نيكش شاد گردد و يادش تا هماره با ايزد مهر در پيوند.
__________________