Borna66
03-13-2009, 07:45 PM
صور کنيد شما کاربر خدمات خبری گوگل (http://www.google.com/alerts?hl=en) هستيد، هر بار ايميلی به شما فرستاده می شود و شما را از آخرين اخباری که در بيش از 4500 منبع خبری درباره موضوع موردعلاقه خودتان منتشر شده است، مطلع می کند، يکی از اين ايميل ها حاوی لينک به کتابی است که از قضای روزگار از کتابهای محبوب شما بوده است؛ شما لينک را دنبال می کنيد و به اصل مقاله که نقدی بر آن کتاب بوده است می رسيد؛ اتفاقا شما وبلاگ نويس هم هستيد؛ از ابزاری مانند بلاگر (http://www.blogger.com/) يا موبل تايپ استفاده می کنيد و پستی همراه با لينک به مشخصات آن کتاب در آمازون می فرستيد؛ هنوز چند دقيقه ای از پابليش شدن آن نگذشته است که سرويسی به نام تکنوراتی (http://www.technorati.com/)، که کارش جستجو در محتوای وبلاگها است، آن لينک را رديابی می کند؛ تکنوراتی بخشی به عنوان کتاب دارد که شامل فهرستی از کتابهای داغ در دنيای وبلاگستان است.تکنوراتی با رديابی آن لينک، آن کتاب را در اين فهرست قرار می دهد و اگر آن کتاب، محبوبيت داشته باشد در بالای جدول داغ ترين ها قرار می گيرد.
در عين حال شما هم بيکار ننشسته ايد، لينکی به پست خودتان در Del.icio.us (http://del.icio.us/) می دهيد و آن را با کليدواژه های برچسبی يا تگ يا tag مشخص می کنيد. اگر از سرويس های Myweb (http://myweb2.search.yahoo.com/) ياهو هم استفاده می کنيد مشابه اين کار را در آنجا انجام می دهيد. در Del.icio.us (http://del.icio.us/) برچسب ها دسته بندی می شوند و مثلا برچسب های با نام آن کتاب در يک رديف قرار می گيرد که شامل يک يا چندين پست درباره آن کتاب است که در چندين وبلاگ منتشر شده است. Del.icio.us سرويسی به نام social bookmarking service ارائه می دهد که در حقيقت از سازماندهی کردن اين برچسب ها، علائق کاربران را دسته بندی می کند. به اين ترتيب شما می توانيد پست های مختلفی را که درباره آن کتاب مورد علاقه خودتان در وبلاگهای مختلف ديگر منتشر شده است را مطالعه کنيد و با کمک اين سرويس social bookmarking service با نويسندگان آنها ارتباط برقرار کنيد.
به علاوه شما در يکی از شبکه های مجازی مانند ارکات، قزاق (http://www.gazzag.com/)، يا کلوب (http://www.cloob.com/) عضو هستيد، ايميلی به يکی از آن وبلاگرها می زنيد و از او دعوت می کنيد در گروه دوست داران آن کتاب عضو شود. به علاوه چون از سرويس MyWeb ياهو استفاده می کنيد با برچسب يا تگی وبلاگ او را در آن سرويس ثبت می کنيد. چون قبلا برای نام کتاب محبوبتان برچسبی انتخاب کرده بوديد ، اين سرويس هر بار که در وب سايت ها و وبلاگهای مختلف مطلبی درباره آن کتاب بود به ايملتان می فرستد. در خلال اين روند، موتور جستجوی گوگل برای وبلاگها (http://blogsearch.google.com/blogsearch)، پست شما را همان لحظه در بانک اطلاعاتی خودش وارد کرده و اگر احيانا کاربری نام آن کتاب را در کادر جستجو وارد کند در فهرست نتايج نشانی وبلاگ شما را می بيند.
به علاوه وبلاگ شما سرويس خبررسانی يا فناوری RSS يا XML را پشتيبانی می کند. همان کاربر چون می خواهد مرتب مطالب وبلاگ شما را بخواند نشانی Rss وبلاگتان را در فيدخوان گوگل (http://www.google.com/reader/things/tour) وارد می کند و هر بار که مطلب جديدی در وبلاگتان نوشته ايد او هم بدون وارد شدن به وبلاگ، می خواند و می بيند...
فکر کنم کم کم متوجه شده باشيد که وب 2 با وب معمولی چه فرقی دارد. در وب 2 اطلاعات زنده و ديناميک يا توسط خود کاربر يا توسط ابزارهايي خاص سازماندهی می شود و نظم و ترتيب پيدا می کند. بعد از آن دوباره در وب منتشر می شوند و اين بار مرتب شده و پاکيزه، به طوری که به راحتی قابل بازيابی هستند و در اقيانوس وب گم و گور نمی شوند.در خلال اين روند نيز اطلاعات تجزيه و تحليل شده و با کليدواژه هايي تفکيک می گردند، اين کليدواژه ها که در حقيقت از محتوای مطالب وبلاگها وسايت ها بيرون کشيده شده اند دسته بندی موضوعی می شوند، درجه بندی شده و با ابزارهای ديگری در دسترس کاربران قرار می گيرند.
اين زنجيره از اطلاعات به طور مداوم گسترده می شود و چون از ريشه با نظم و ترتيبی خاص همراه است به هيچ وجه خللی در روند توسعه آن پيش نمی آيد. فلسفه وب 2 بر مبنای فناوری های جديدی است که در طی دو سال اخير در وب متولد شده اند و آن را از حالت استاتيک و مرده به موجودی زنده و پويا بدل کرد
:104:
گردآونده:طه-Borna66
در عين حال شما هم بيکار ننشسته ايد، لينکی به پست خودتان در Del.icio.us (http://del.icio.us/) می دهيد و آن را با کليدواژه های برچسبی يا تگ يا tag مشخص می کنيد. اگر از سرويس های Myweb (http://myweb2.search.yahoo.com/) ياهو هم استفاده می کنيد مشابه اين کار را در آنجا انجام می دهيد. در Del.icio.us (http://del.icio.us/) برچسب ها دسته بندی می شوند و مثلا برچسب های با نام آن کتاب در يک رديف قرار می گيرد که شامل يک يا چندين پست درباره آن کتاب است که در چندين وبلاگ منتشر شده است. Del.icio.us سرويسی به نام social bookmarking service ارائه می دهد که در حقيقت از سازماندهی کردن اين برچسب ها، علائق کاربران را دسته بندی می کند. به اين ترتيب شما می توانيد پست های مختلفی را که درباره آن کتاب مورد علاقه خودتان در وبلاگهای مختلف ديگر منتشر شده است را مطالعه کنيد و با کمک اين سرويس social bookmarking service با نويسندگان آنها ارتباط برقرار کنيد.
به علاوه شما در يکی از شبکه های مجازی مانند ارکات، قزاق (http://www.gazzag.com/)، يا کلوب (http://www.cloob.com/) عضو هستيد، ايميلی به يکی از آن وبلاگرها می زنيد و از او دعوت می کنيد در گروه دوست داران آن کتاب عضو شود. به علاوه چون از سرويس MyWeb ياهو استفاده می کنيد با برچسب يا تگی وبلاگ او را در آن سرويس ثبت می کنيد. چون قبلا برای نام کتاب محبوبتان برچسبی انتخاب کرده بوديد ، اين سرويس هر بار که در وب سايت ها و وبلاگهای مختلف مطلبی درباره آن کتاب بود به ايملتان می فرستد. در خلال اين روند، موتور جستجوی گوگل برای وبلاگها (http://blogsearch.google.com/blogsearch)، پست شما را همان لحظه در بانک اطلاعاتی خودش وارد کرده و اگر احيانا کاربری نام آن کتاب را در کادر جستجو وارد کند در فهرست نتايج نشانی وبلاگ شما را می بيند.
به علاوه وبلاگ شما سرويس خبررسانی يا فناوری RSS يا XML را پشتيبانی می کند. همان کاربر چون می خواهد مرتب مطالب وبلاگ شما را بخواند نشانی Rss وبلاگتان را در فيدخوان گوگل (http://www.google.com/reader/things/tour) وارد می کند و هر بار که مطلب جديدی در وبلاگتان نوشته ايد او هم بدون وارد شدن به وبلاگ، می خواند و می بيند...
فکر کنم کم کم متوجه شده باشيد که وب 2 با وب معمولی چه فرقی دارد. در وب 2 اطلاعات زنده و ديناميک يا توسط خود کاربر يا توسط ابزارهايي خاص سازماندهی می شود و نظم و ترتيب پيدا می کند. بعد از آن دوباره در وب منتشر می شوند و اين بار مرتب شده و پاکيزه، به طوری که به راحتی قابل بازيابی هستند و در اقيانوس وب گم و گور نمی شوند.در خلال اين روند نيز اطلاعات تجزيه و تحليل شده و با کليدواژه هايي تفکيک می گردند، اين کليدواژه ها که در حقيقت از محتوای مطالب وبلاگها وسايت ها بيرون کشيده شده اند دسته بندی موضوعی می شوند، درجه بندی شده و با ابزارهای ديگری در دسترس کاربران قرار می گيرند.
اين زنجيره از اطلاعات به طور مداوم گسترده می شود و چون از ريشه با نظم و ترتيبی خاص همراه است به هيچ وجه خللی در روند توسعه آن پيش نمی آيد. فلسفه وب 2 بر مبنای فناوری های جديدی است که در طی دو سال اخير در وب متولد شده اند و آن را از حالت استاتيک و مرده به موجودی زنده و پويا بدل کرد
:104:
گردآونده:طه-Borna66