sunyboy
09-22-2008, 10:00 PM
مدتی پیش در ینترنت چند مقاله درباره صنعت بازی‌سازی بریPC خواندم كه مرا به ین فكر انداخت كه مقاله‌ی در مورد محاسن و معیب PC و سیر كنسول‌هی بازی بنویسم. فكر می‌كنم انگشت روی موضوع حساسی گذاشته‌ام. من خودم دوستانی دارم كه هر كدام در یك طرف ین میدان نبرد یستاده‌اند و سرسختانه از كنسول محبوب خود دفاع می‌كنند. البته در فهرستی كه در پی می‌ید، خیلی موارد به نحوه و كیفیت بازی آنلین با هر كدام مربوط می‌شود.
اما از آنجا كه ین جنبه در كشور ما به دلیل مشكلات اتصال و سرعت پیین چندان مورد توجه نیست، سعی می‌كنم در همین مقدمه توضیحی كلی در ین باره بدهم و از پرداختن به آن در اصل مقاله پرهیز كنم. همچنان كه خودتان هم می‌دانید، در گذشته ریانه‌ها تنها وسیله‌بازی محسوب می‌شدند كه به وسیله آنها می‌توانستید بازی‌هی آنلین را هم تجربه كنید. اما در سال 1998 ژاپنی‌ها سد ین انحصار را شكستند و كنسول دریم‌كست(Dreamcast) را همراه با یك مودم عرضه كردند تا بتوان با آن به صورت برخط بازی كرد. متاسفانه دریم كست با اقبال چندانی روبه‌رو نشد و در سال 2001 خط تولید آن متوقف شد.
سپس در سال 2002 همزمان XBOX ,Playstation2 و Gamecube به بازار آمدند كه توفیق بیشتری در عرصه بازی‌هی آنلین كسب كردند. در حال حاضر، انجام بازی به صورت آنلین توسط كنسول‌ها امری عادی محسوب می‌شود؛ به طوری كه سرویس XBOX Live سرآمد خدمات‌رسانی در ین زمینه است. اخیرا سونی هم تصمیم گرفته است با عرضه نرم‌افزار آنلین خود به دست و پنجه نرم كردن با میكروسافت در ین زمینه بپردازد.
امروزه شما می‌توانید با PS3 یا كنسول ویی نینتندوی خود به سهولت وبگردی كنید؛ به علاوه، در حال حاضر بازی‌هی آنلین فراوانی توسط شركت‌هی مستقل ساخته می‌شوند كه از طریق PC یا بارگذاری روی حافظه مجازی كنسول‌ها، می‌توان آنها را اجرا كرد. با تمام ینها، نبیستی فراموش كنیم كه PC همچنان انتخاب اول بازی‌كنندگان برخط است. هنوز محبوب‌ترین بازی آنلین روی كره زمین یعنی World of Warcraft منحصر به PC است. در ضمن توجه داشته باشید كه هر امكان و قابلیت آنلینی كه در كنسول‌ها موجود است، از طریق ریانه هم در دسترس می‌باشد.
همچنین به لطف نفوذ میكروسافتی‌ها هر بازی‌ی كه بری كنسول‌ها می‌ید، یك نسخه‌اش بری سیستم عامل ویندوز PC نیز ساخته می‌شود. با وجود ین به نظر می‌رسد ین دعوا و تقابل در حال نزدیك شدن به یك همزیستی مسالمت‌آمیز است. در حال حاضر اكثر بازي‌ها هم بری PC و هم بری كنسول‌ها عرضه مي‌شوند و صاحبان آنها مي‌توانند همزمان با هم بازی كنند؛ یعنی PC با كنسول. نمونه‌هی زیادی در ین مورد وجود دارند كه از میان آنها مي‌توان به Final Fantasy XI و SHADOWRUN اشاره كرد.
در كل بری آنها كه آنقدر وضعشان خوب است كه هم ریانه دارند و هم كنسول، شید ین بحث چندان جالب نباشد. ولی بری آنانی كه فقط یكی را دارند یا قصد دارند فقط یكی از آنها را انتخاب كنند، شید مطالعه ین نوشته مفید فیده واقع شود.
محاسن كنسول‌ها
مزیت بزرگ كنسول‌ها نسبت به PC قابلیت اطمینان آنهاست؛ چه از لحاظ نرم‌افزاری و چه از نظر سخت‌افزاری. كاری به داغ كردن و قفل كردن و یرادات دیگر بعضی كنسول‌هی معلوم‌الحال(!) ندارم. منظورم به طور كلی ین است كه وقتی شما یك عنوان جدید را خریداری كردید، در مورد كنسول‌ها دیگر لازم نیست نگران تطابق سخت‌افزاری و صرف ده‌ها هزار تومان بری آپگرید سیستمتان باشید و لزومی نخواهد داشت ببینید مثلا دیركت‌یكس سیستم عاملتان نسخه چند است یا حافظه كارت گرافیكتان چقدر است و از ین حرف‌ها.
عامل برتري‌بخش دیگر قیمت است. اگر از دیدگاه صرف بازی كردن به قضیه نگاه كنیم، تهیه یك كنسول جدید چیزی حدود چهارصد پانصد هزار تومان بریتان خرج برمي‌دارد. در حالی كه اگر بخواهید یك ریانه درست و حسابی سر هم كنید كه آخرین بازي‌ها را به سهولت اجرا كند، بید دست‌كم دو برابر ین مبلغ خرج كنید. اگر حرفم را قبول ندارید، خوشحال مي‌شوم كه یكی از شماها لطف كند و سیستمی به من پیشنهاد كند كه بتواند «كریسیس» را روان اجرا كند و زیر یك میلیون تومان هم خرج روی دستم بگذارد! مسئله دیگر سادگی و سهولت كنترل كنسول‌هاست. كار كردن با یك دسته ده دكمه‌ی خوش‌دست مسلما بری هر كسی خیلی راحت‌تر از سرو كله زدن با یك كیبورد 105 كلیدی عریض و طویل خواهد بود.
معیب كنسول‌ها
گرچه در نگاه اول جا دادن تمام قطعات سخت‌افزاری در یك مجموعه یده مناسبی به نظر مي‌رسد. ولی در ین زمینه هم كنسول‌ها به همان بن‌بستی رسیده‌اند كه پیش از ین ریانه‌هی همراه رسیده بودند؛ یعنی انعطاف‌ناپذیر بودن و نبود امكان آپگرید و به روز كردن سیستم از لحاظ سخت‌افزاری؛ البته در ین زمینه حافظه PS3 یك استثنا محسوب مي‌شود. مفهوم ین موضوع عملا آن است كه شما اگر میل باشید همیشه آخرین بازي‌ها را داشته باشید و از دور عقب نمانید، بید هر چند سال یك بار كنسول خود را عوض كنید كه به نسبت هزینه زیادی در بر خواهد داشت. ضعف دیگر یك كنسول گستره محدود برنامه‌هیی است كه توسط آن مي‌توان اجرا كرد. البته چندان هم جی یراد نیست. به هر حال قرار است كنسول «بازی» باشند، نه چیز دیگر.
محاسن PC
یكی از بزرگ‌ترین مزیت‌هی PC تنوع و گستردگی بازي‌هی آن خصوصا بازي‌هی آنلینی است كه توسط آن مي‌توان اجرا كرد -كه قبلا در موردش توضیح دادم.- به جز ین، مسئله گرافیك است. به رغم تمام تلاش‌هیی كه سازندگان كنسول‌ها در ین چند سال اخیر كرده‌اند، همواره كیفیت گرافیكی بازي‌ها در PC به طور محسوسی بهتر بوده و ین پلتفرم همیشه چند قدمی جلوتر بوده است. علتش هم به همان موضوع امكان به روز‌رسانی سخت‌افزاری برمي‌گردد. مزیت دیگر، امكان دستكاری بازي‌ها به صورت دلخواه است. ین تغییرات شامل هر چیزی كه مربوط به بازی است، مي‌تواند باشد؛ شخصیت‌ها، نقشه‌ها یا حتی گیم‌پلی.
معیب PC
بزرگ‌ترین عیب PC همان قیمتش است كه قبلا هم به آن اشاره كردیم. تجهیز یك سیستم اصطلاحا حرفه‌ی بری بازی چند برابر یك كنسول آب مي‌خورد. مسئله دیگر لزوم نصب بازی بر روی ریانه است؛ دردسری كه كنسول‌بازي‌ها از آن فارغند. تازه ممكن است پس از صرف هزینه و خرید بازی و مدت‌ها دندان روی جگر گذاشتن بری نصب شدن بازی و عوض كردن دي‌وي‌دي‌ها، در آخر با یك پیغام خطی مسخره مواجه شوید و به هزار و یك دلیل بازی روی ریانه‌تان اجرا نشود. دارندگان كنسول با ین نگرانی هم بیگانه‌اند. موضوع دیگری كه بری PC نسبت به كنسول معمولا یك نقطه ضعف محسوب مي‌شود، كنترل آن است.
مخصوصا وقتی در بازي‌هی بخصوصی خیلی سروكارتان با كلیدهی تركیبی بیفتد، ممكن است از هر چه بازی ریانه است، متنفر شوید. البته توتوریال‌ها تا حدی به رفع ین مشكل كمك كرده‌اند. همچنین بازی كردن دونفره با صفحه كلید و ماوس معمولا خیلی دشوار است و منجر به تجربه‌ی نامطبوع مي‌شود. حتما شما هم مي‌دانید كه خیلی عنوان‌هی مشهور هستند كه فقط به سبب حالت چندنفره‌شان محبوبیت فراوانی كسب كرده‌اند.
خب، فهرست دلیل ما تمام شد. همچنان كه دیدید، هم PC و هم كنسول‌ها، هر دو محاسن و معیبی مخصوص به خود دارند. اما با وجود تمام ینها، نه ما، بلكه هیچ یك از كارشناسان دنیا هنوز نتوانسته است به ین نتیجه‌گیری برسد كه كدام بهتر است. فقط یك نفر است كه بهتر از همه مي‌تواند تعیین كند و تشخیص دهد كدام یك بهتر و مناسب‌تر است: «خود شما». از ابتدا هم من از ین مقاله قصد نتیجه‌گیری نداشتم. فقط مي‌خواستم با دادن اطلاعاتی، دیدگاه شما را بری انتخاب بهبود بخشم و توسعه دهم.
فقط یك نكته را فراموش نكنید. ین چندان مهم نیست كه ما با چه بازی مي‌كنیم. مهم‌تر ین است كه همه ما عضو جامعه پرنشاط و فعال و خوشحال گیمرها هستیم و از بازی كردن در كنار یكدیگر لذت مي‌بریم.
پس: «زنده باد بازی و بازي‌كننده‌ها
اما از آنجا كه ین جنبه در كشور ما به دلیل مشكلات اتصال و سرعت پیین چندان مورد توجه نیست، سعی می‌كنم در همین مقدمه توضیحی كلی در ین باره بدهم و از پرداختن به آن در اصل مقاله پرهیز كنم. همچنان كه خودتان هم می‌دانید، در گذشته ریانه‌ها تنها وسیله‌بازی محسوب می‌شدند كه به وسیله آنها می‌توانستید بازی‌هی آنلین را هم تجربه كنید. اما در سال 1998 ژاپنی‌ها سد ین انحصار را شكستند و كنسول دریم‌كست(Dreamcast) را همراه با یك مودم عرضه كردند تا بتوان با آن به صورت برخط بازی كرد. متاسفانه دریم كست با اقبال چندانی روبه‌رو نشد و در سال 2001 خط تولید آن متوقف شد.
سپس در سال 2002 همزمان XBOX ,Playstation2 و Gamecube به بازار آمدند كه توفیق بیشتری در عرصه بازی‌هی آنلین كسب كردند. در حال حاضر، انجام بازی به صورت آنلین توسط كنسول‌ها امری عادی محسوب می‌شود؛ به طوری كه سرویس XBOX Live سرآمد خدمات‌رسانی در ین زمینه است. اخیرا سونی هم تصمیم گرفته است با عرضه نرم‌افزار آنلین خود به دست و پنجه نرم كردن با میكروسافت در ین زمینه بپردازد.
امروزه شما می‌توانید با PS3 یا كنسول ویی نینتندوی خود به سهولت وبگردی كنید؛ به علاوه، در حال حاضر بازی‌هی آنلین فراوانی توسط شركت‌هی مستقل ساخته می‌شوند كه از طریق PC یا بارگذاری روی حافظه مجازی كنسول‌ها، می‌توان آنها را اجرا كرد. با تمام ینها، نبیستی فراموش كنیم كه PC همچنان انتخاب اول بازی‌كنندگان برخط است. هنوز محبوب‌ترین بازی آنلین روی كره زمین یعنی World of Warcraft منحصر به PC است. در ضمن توجه داشته باشید كه هر امكان و قابلیت آنلینی كه در كنسول‌ها موجود است، از طریق ریانه هم در دسترس می‌باشد.
همچنین به لطف نفوذ میكروسافتی‌ها هر بازی‌ی كه بری كنسول‌ها می‌ید، یك نسخه‌اش بری سیستم عامل ویندوز PC نیز ساخته می‌شود. با وجود ین به نظر می‌رسد ین دعوا و تقابل در حال نزدیك شدن به یك همزیستی مسالمت‌آمیز است. در حال حاضر اكثر بازي‌ها هم بری PC و هم بری كنسول‌ها عرضه مي‌شوند و صاحبان آنها مي‌توانند همزمان با هم بازی كنند؛ یعنی PC با كنسول. نمونه‌هی زیادی در ین مورد وجود دارند كه از میان آنها مي‌توان به Final Fantasy XI و SHADOWRUN اشاره كرد.
در كل بری آنها كه آنقدر وضعشان خوب است كه هم ریانه دارند و هم كنسول، شید ین بحث چندان جالب نباشد. ولی بری آنانی كه فقط یكی را دارند یا قصد دارند فقط یكی از آنها را انتخاب كنند، شید مطالعه ین نوشته مفید فیده واقع شود.
محاسن كنسول‌ها
مزیت بزرگ كنسول‌ها نسبت به PC قابلیت اطمینان آنهاست؛ چه از لحاظ نرم‌افزاری و چه از نظر سخت‌افزاری. كاری به داغ كردن و قفل كردن و یرادات دیگر بعضی كنسول‌هی معلوم‌الحال(!) ندارم. منظورم به طور كلی ین است كه وقتی شما یك عنوان جدید را خریداری كردید، در مورد كنسول‌ها دیگر لازم نیست نگران تطابق سخت‌افزاری و صرف ده‌ها هزار تومان بری آپگرید سیستمتان باشید و لزومی نخواهد داشت ببینید مثلا دیركت‌یكس سیستم عاملتان نسخه چند است یا حافظه كارت گرافیكتان چقدر است و از ین حرف‌ها.
عامل برتري‌بخش دیگر قیمت است. اگر از دیدگاه صرف بازی كردن به قضیه نگاه كنیم، تهیه یك كنسول جدید چیزی حدود چهارصد پانصد هزار تومان بریتان خرج برمي‌دارد. در حالی كه اگر بخواهید یك ریانه درست و حسابی سر هم كنید كه آخرین بازي‌ها را به سهولت اجرا كند، بید دست‌كم دو برابر ین مبلغ خرج كنید. اگر حرفم را قبول ندارید، خوشحال مي‌شوم كه یكی از شماها لطف كند و سیستمی به من پیشنهاد كند كه بتواند «كریسیس» را روان اجرا كند و زیر یك میلیون تومان هم خرج روی دستم بگذارد! مسئله دیگر سادگی و سهولت كنترل كنسول‌هاست. كار كردن با یك دسته ده دكمه‌ی خوش‌دست مسلما بری هر كسی خیلی راحت‌تر از سرو كله زدن با یك كیبورد 105 كلیدی عریض و طویل خواهد بود.
معیب كنسول‌ها
گرچه در نگاه اول جا دادن تمام قطعات سخت‌افزاری در یك مجموعه یده مناسبی به نظر مي‌رسد. ولی در ین زمینه هم كنسول‌ها به همان بن‌بستی رسیده‌اند كه پیش از ین ریانه‌هی همراه رسیده بودند؛ یعنی انعطاف‌ناپذیر بودن و نبود امكان آپگرید و به روز كردن سیستم از لحاظ سخت‌افزاری؛ البته در ین زمینه حافظه PS3 یك استثنا محسوب مي‌شود. مفهوم ین موضوع عملا آن است كه شما اگر میل باشید همیشه آخرین بازي‌ها را داشته باشید و از دور عقب نمانید، بید هر چند سال یك بار كنسول خود را عوض كنید كه به نسبت هزینه زیادی در بر خواهد داشت. ضعف دیگر یك كنسول گستره محدود برنامه‌هیی است كه توسط آن مي‌توان اجرا كرد. البته چندان هم جی یراد نیست. به هر حال قرار است كنسول «بازی» باشند، نه چیز دیگر.
محاسن PC
یكی از بزرگ‌ترین مزیت‌هی PC تنوع و گستردگی بازي‌هی آن خصوصا بازي‌هی آنلینی است كه توسط آن مي‌توان اجرا كرد -كه قبلا در موردش توضیح دادم.- به جز ین، مسئله گرافیك است. به رغم تمام تلاش‌هیی كه سازندگان كنسول‌ها در ین چند سال اخیر كرده‌اند، همواره كیفیت گرافیكی بازي‌ها در PC به طور محسوسی بهتر بوده و ین پلتفرم همیشه چند قدمی جلوتر بوده است. علتش هم به همان موضوع امكان به روز‌رسانی سخت‌افزاری برمي‌گردد. مزیت دیگر، امكان دستكاری بازي‌ها به صورت دلخواه است. ین تغییرات شامل هر چیزی كه مربوط به بازی است، مي‌تواند باشد؛ شخصیت‌ها، نقشه‌ها یا حتی گیم‌پلی.
معیب PC
بزرگ‌ترین عیب PC همان قیمتش است كه قبلا هم به آن اشاره كردیم. تجهیز یك سیستم اصطلاحا حرفه‌ی بری بازی چند برابر یك كنسول آب مي‌خورد. مسئله دیگر لزوم نصب بازی بر روی ریانه است؛ دردسری كه كنسول‌بازي‌ها از آن فارغند. تازه ممكن است پس از صرف هزینه و خرید بازی و مدت‌ها دندان روی جگر گذاشتن بری نصب شدن بازی و عوض كردن دي‌وي‌دي‌ها، در آخر با یك پیغام خطی مسخره مواجه شوید و به هزار و یك دلیل بازی روی ریانه‌تان اجرا نشود. دارندگان كنسول با ین نگرانی هم بیگانه‌اند. موضوع دیگری كه بری PC نسبت به كنسول معمولا یك نقطه ضعف محسوب مي‌شود، كنترل آن است.
مخصوصا وقتی در بازي‌هی بخصوصی خیلی سروكارتان با كلیدهی تركیبی بیفتد، ممكن است از هر چه بازی ریانه است، متنفر شوید. البته توتوریال‌ها تا حدی به رفع ین مشكل كمك كرده‌اند. همچنین بازی كردن دونفره با صفحه كلید و ماوس معمولا خیلی دشوار است و منجر به تجربه‌ی نامطبوع مي‌شود. حتما شما هم مي‌دانید كه خیلی عنوان‌هی مشهور هستند كه فقط به سبب حالت چندنفره‌شان محبوبیت فراوانی كسب كرده‌اند.
خب، فهرست دلیل ما تمام شد. همچنان كه دیدید، هم PC و هم كنسول‌ها، هر دو محاسن و معیبی مخصوص به خود دارند. اما با وجود تمام ینها، نه ما، بلكه هیچ یك از كارشناسان دنیا هنوز نتوانسته است به ین نتیجه‌گیری برسد كه كدام بهتر است. فقط یك نفر است كه بهتر از همه مي‌تواند تعیین كند و تشخیص دهد كدام یك بهتر و مناسب‌تر است: «خود شما». از ابتدا هم من از ین مقاله قصد نتیجه‌گیری نداشتم. فقط مي‌خواستم با دادن اطلاعاتی، دیدگاه شما را بری انتخاب بهبود بخشم و توسعه دهم.
فقط یك نكته را فراموش نكنید. ین چندان مهم نیست كه ما با چه بازی مي‌كنیم. مهم‌تر ین است كه همه ما عضو جامعه پرنشاط و فعال و خوشحال گیمرها هستیم و از بازی كردن در كنار یكدیگر لذت مي‌بریم.
پس: «زنده باد بازی و بازي‌كننده‌ها