Fahime.M
08-02-2009, 11:30 AM
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گلی ترقی، (۱۳۱۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B1%DB%B8) -) نویسندهٔ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%D9%87) ایرانی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C) ساکن فرانسه است[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0).
از داستان‌های قابل تامل او می‌توان به بزرگ بانوی روح من، اتوبوس شمیران، و خانه‌ای در آسمان اشاره کرد
زندگی
گلی ترقی در ۱۷ مهر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B7_%D9%85%D9%87%D8%B1) ۱۳۱۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B1%DB%B8) در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) به دنیا آمد. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C_%28%D9%86 %D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%87%29&action=edit&redlink=1) بود. در خیابان خوشبختی به‌دنیا آمد و در شمیران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86) به مدرسه و سپس دبیرستان انوشیروان دادگر رفت. در ۱۹۵۴ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B5%DB%B4_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7) رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و دیپلم دبیرستان و لیسانس فلسفه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87) گرفت و از آنجا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت[۳] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-2) به ایران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86) بازگشت. پس از بازگشت برای گرفتن دکترای فلسفه به دانشگاه تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%AA% D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) رفت اما بعد از دو سال ترک تحصیل کرد[نیازمند منبع (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%D8%AF%DB%8 C%D8%A7:%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87_%D8%A7%D8%B1%D8%A C%D8%A7%D8%B9_%D8%A8%D9%87_%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A 8%D8%B9)] و به داستان‌نویسی روی آورد. او ۶ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B7%DB%8C%D8%B1) و نمادهای آغازین پرداخت، سپس به فرانسه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87) رفت. هنگامی که در ایران بود با هژیر داریوش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DA%98%DB%8C%D8%B1_%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C% D9%88%D8%B4)، سینماگر و منتقد ازدواج کرد و دارای ۲ فرزند شدند و سپس از یکدیگر جدا شدند[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0).
اولین مجموعه داستان‌اش به نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B4%DB%B8) توسط انتشارات مروارید منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87) رفت در آنجا هم به نوشتن ادامه داد یکی از داستان‌های‌اش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87) شد. در ۱۹۸۵ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B8%DB%B5_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) این داستان به عنوان بهترین قصهٔ سال در فرانسه برگزیده شد.
در نخستین داستان‌های گلی ترقی شخصیت آدم‌ها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخورده‌اند و رابطه‌ای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی می‌بینند. ترقی پس از سال ۱۳۵۷ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B5%DB%B7) داستان‌های تامل برانگیزی مانند «بزرگ بانوی روح من»، «اتوبوس شمیران»، و «خانه‌ای در آسمان» نوشته است که نمونه‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند[۲] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-sard-1).
کتاب‌شناسی
مجموعه داستان‌ها
۱۳۴۸ - من هم چه‌گوارا هستم، انتشارات مروارید (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_% D9%85%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AF).
۱۳۷۳ - خاطره‌های پراکنده، انتشارات باغ آیینه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D8%A2%DB%8C%DB% 8C%D9%86%D9%87&action=edit&redlink=1).
عادت‌های غریب آقای الف (در ایران منتشر نشده است)[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0)
۱۳۷۹ - جایی دیگر، انتشارات نیلوفر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D9%86%DB%8C%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B 1&action=edit&redlink=1).
رمان ها
۱۳۵۴ - خواب زمستانی، انتشارات آگاه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D8%A2%DA%AF%D8%A7%D9%87&action=edit&redlink=1).
مجموعه اشعار
۱۳۷۸ - دریا پری، کاکل‌زری، انتشارات فرزان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D9%81%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1).
فیلم‌نامه
فیلم‌نامه فیلم کوتاه «بیتا»[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0)
فیلم درخت گلابی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA_%DA%AF%D9 %84%D8%A7%D8%A8%DB%8C&action=edit&redlink=1) به کارگردانی داریوش مهرجویی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D9%85%D9%87% D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C) که در ۱۳۷۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B7%DB%B6) ساخته شد اقتباسی از داستان درخت گلابی گلی ترقی است.
تک داستان‌های برگزیده
۱۹۸۵ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B8%DB%B5_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29)، ترجمهٔ فرانسوی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%88%DB%8C) داستان بزرگ‌بانوی روح من به عنوان بهترین داستان سال فرانسه برگزیده شد.
۱۳۸۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B0)، توسط داوران دورهٔ اول جایزه هوشنگ گلشیری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%87_%D9%87%D9%88%D8%B4% D9%86%DA%AF_%DA%AF%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C) انار بانو و پسرهایش، بزرگ بانوی روح منو درخت گلابی[۴] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-3)، از مجموعهُ جایی دیگر به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.
۱۳۸۲ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B2)، توسط داوران دورهٔ سوم جایزه هوشنگ گلشیری داستان‌های آن سوی دیوار[۵] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-4) و گل‌های شیراز از مجموعهٔ دو دنیا به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.
پانویس
<LI id=cite_note-karnama-0>↑ ۱٫۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-0) ۱٫۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-1) ۱٫۲ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-2) ۱٫۳ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-3) کارنمای زنان کارای ایران <LI id=cite_note-sard-1>↑ ۲٫۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-sard_1-0) ۲٫۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-sard_1-1) در آستانه فصلی سرد، ص.۱۱ <LI id=cite_note-2>↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-2) نقش ۸۱ صفحهٔ ۶۳ <LI id=cite_note-3>↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-3) فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D9%85%D9%87% D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C) که در ۱۳۷۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B7%DB%B6) ساخته شد اقتباسی از این داستان است.
↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-4) جزو داستان‌های چاپ شده در مجموعه داستان نقش ۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%82%D8%B4_%DB%B8%DB%B1) است.
منابع
نقش ۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%82%D8%B4_%DB%B8%DB%B1)، داستان‌های برگزیده داوران دوره سوم جایزه گلشیری. تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۳، ISBN ۹۶۴-۴۴۸-۲۲۱-۲.
در آستانه فصلی سرد. سوزان گویری، تورج رهنما. چاپ دوم، انتشارات روشنگران و مطالعات زنان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_% D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D 9%88_%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AA_%D 8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86)، ۱۳۸۲، ISBN 9645512735 (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8% D8%B9_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/9645512735).
فرخ‌زاد، پوران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%AE% D8%B2%D8%A7%D8%AF). کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز). تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86): نشر قطره، ۱۳۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B1)، ISBN 9643411168 (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8% D8%B9_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/9643411168)، ص.۱۸.
نگاهی به زندگی و فهرست آثار گلی ترقی (http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2004/08/040829_la-cy-taraghi-biography.shtml)
روخوانی يكي از آثار "گلی ترقی" در تالار مولوی (http://www.ibna.ir/vdcd.s092yt0fxa26y.html)
گلی ترقی، (۱۳۱۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B1%DB%B8) -) نویسندهٔ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%D9%87) ایرانی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C) ساکن فرانسه است[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0).
از داستان‌های قابل تامل او می‌توان به بزرگ بانوی روح من، اتوبوس شمیران، و خانه‌ای در آسمان اشاره کرد
زندگی
گلی ترقی در ۱۷ مهر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B7_%D9%85%D9%87%D8%B1) ۱۳۱۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B1%DB%B8) در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) به دنیا آمد. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C_%28%D9%86 %D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%87%29&action=edit&redlink=1) بود. در خیابان خوشبختی به‌دنیا آمد و در شمیران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86) به مدرسه و سپس دبیرستان انوشیروان دادگر رفت. در ۱۹۵۴ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B5%DB%B4_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7) رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و دیپلم دبیرستان و لیسانس فلسفه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87) گرفت و از آنجا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت[۳] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-2) به ایران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86) بازگشت. پس از بازگشت برای گرفتن دکترای فلسفه به دانشگاه تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%AA% D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) رفت اما بعد از دو سال ترک تحصیل کرد[نیازمند منبع (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%D8%AF%DB%8 C%D8%A7:%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87_%D8%A7%D8%B1%D8%A C%D8%A7%D8%B9_%D8%A8%D9%87_%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A 8%D8%B9)] و به داستان‌نویسی روی آورد. او ۶ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B7%DB%8C%D8%B1) و نمادهای آغازین پرداخت، سپس به فرانسه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87) رفت. هنگامی که در ایران بود با هژیر داریوش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DA%98%DB%8C%D8%B1_%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C% D9%88%D8%B4)، سینماگر و منتقد ازدواج کرد و دارای ۲ فرزند شدند و سپس از یکدیگر جدا شدند[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0).
اولین مجموعه داستان‌اش به نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B4%DB%B8) توسط انتشارات مروارید منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87) رفت در آنجا هم به نوشتن ادامه داد یکی از داستان‌های‌اش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87) شد. در ۱۹۸۵ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B8%DB%B5_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) این داستان به عنوان بهترین قصهٔ سال در فرانسه برگزیده شد.
در نخستین داستان‌های گلی ترقی شخصیت آدم‌ها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخورده‌اند و رابطه‌ای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی می‌بینند. ترقی پس از سال ۱۳۵۷ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B5%DB%B7) داستان‌های تامل برانگیزی مانند «بزرگ بانوی روح من»، «اتوبوس شمیران»، و «خانه‌ای در آسمان» نوشته است که نمونه‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند[۲] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-sard-1).
کتاب‌شناسی
مجموعه داستان‌ها
۱۳۴۸ - من هم چه‌گوارا هستم، انتشارات مروارید (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_% D9%85%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AF).
۱۳۷۳ - خاطره‌های پراکنده، انتشارات باغ آیینه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D8%A2%DB%8C%DB% 8C%D9%86%D9%87&action=edit&redlink=1).
عادت‌های غریب آقای الف (در ایران منتشر نشده است)[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0)
۱۳۷۹ - جایی دیگر، انتشارات نیلوفر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D9%86%DB%8C%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B 1&action=edit&redlink=1).
رمان ها
۱۳۵۴ - خواب زمستانی، انتشارات آگاه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D8%A2%DA%AF%D8%A7%D9%87&action=edit&redlink=1).
مجموعه اشعار
۱۳۷۸ - دریا پری، کاکل‌زری، انتشارات فرزان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8% B1%D8%A7%D8%AA_%D9%81%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1).
فیلم‌نامه
فیلم‌نامه فیلم کوتاه «بیتا»[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-karnama-0)
فیلم درخت گلابی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA_%DA%AF%D9 %84%D8%A7%D8%A8%DB%8C&action=edit&redlink=1) به کارگردانی داریوش مهرجویی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D9%85%D9%87% D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C) که در ۱۳۷۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B7%DB%B6) ساخته شد اقتباسی از داستان درخت گلابی گلی ترقی است.
تک داستان‌های برگزیده
۱۹۸۵ (میلادی) (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B8%DB%B5_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29)، ترجمهٔ فرانسوی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%88%DB%8C) داستان بزرگ‌بانوی روح من به عنوان بهترین داستان سال فرانسه برگزیده شد.
۱۳۸۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B0)، توسط داوران دورهٔ اول جایزه هوشنگ گلشیری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%87_%D9%87%D9%88%D8%B4% D9%86%DA%AF_%DA%AF%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C) انار بانو و پسرهایش، بزرگ بانوی روح منو درخت گلابی[۴] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-3)، از مجموعهُ جایی دیگر به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.
۱۳۸۲ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B2)، توسط داوران دورهٔ سوم جایزه هوشنگ گلشیری داستان‌های آن سوی دیوار[۵] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_n ote-4) و گل‌های شیراز از مجموعهٔ دو دنیا به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.
پانویس
<LI id=cite_note-karnama-0>↑ ۱٫۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-0) ۱٫۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-1) ۱٫۲ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-2) ۱٫۳ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-karnama_0-3) کارنمای زنان کارای ایران <LI id=cite_note-sard-1>↑ ۲٫۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-sard_1-0) ۲٫۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-sard_1-1) در آستانه فصلی سرد، ص.۱۱ <LI id=cite_note-2>↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-2) نقش ۸۱ صفحهٔ ۶۳ <LI id=cite_note-3>↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-3) فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D9%85%D9%87% D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C) که در ۱۳۷۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B7%DB%B6) ساخته شد اقتباسی از این داستان است.
↑ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84%DB%8C_%D8%AA%D8%B1%D9%82%DB%8C#cite_r ef-4) جزو داستان‌های چاپ شده در مجموعه داستان نقش ۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%82%D8%B4_%DB%B8%DB%B1) است.
منابع
نقش ۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%82%D8%B4_%DB%B8%DB%B1)، داستان‌های برگزیده داوران دوره سوم جایزه گلشیری. تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۳، ISBN ۹۶۴-۴۴۸-۲۲۱-۲.
در آستانه فصلی سرد. سوزان گویری، تورج رهنما. چاپ دوم، انتشارات روشنگران و مطالعات زنان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_% D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D 9%88_%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AA_%D 8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86)، ۱۳۸۲، ISBN 9645512735 (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8% D8%B9_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/9645512735).
فرخ‌زاد، پوران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%AE% D8%B2%D8%A7%D8%AF). کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز). تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86): نشر قطره، ۱۳۸۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B1)، ISBN 9643411168 (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87:%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8% D8%B9_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/9643411168)، ص.۱۸.
نگاهی به زندگی و فهرست آثار گلی ترقی (http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2004/08/040829_la-cy-taraghi-biography.shtml)
روخوانی يكي از آثار "گلی ترقی" در تالار مولوی (http://www.ibna.ir/vdcd.s092yt0fxa26y.html)