Borna66
08-01-2009, 04:19 PM
چاپ فلکسوگرافی تنها پروسه چاپ لترپرس است که مخصوصاً در چاپ بسته بندی، لیبل و روزنامه پیشرفت را نشان میدهد. خصوصیت اصلی چاپ فلکسو استفاده از پلیتـهای چاپی منعطف است که نسبتاً در مقایسه با پلیتهای Book Printing نرم و قادر به تغذیه مرکب خاصی هستند. استفاده از پلیتهای نرم، منعطف و مرکب مناسب (ویســکوزیته پایین) ،این امکان را به ما مــی دهد که روی طیف وسیعی از سوبستراهای جـاذب یا ناجاذب چاپ کنیم.
مرکب با ویســکوزیـته پایین توسط یـک نورد مشبک که حـاوی ســلول (Cell) است و نورد آنیلوکــس خواندهمــی شود، به پلیت چاپ منتقل می شود (دقت این نورد 200 الی 600 Line/cm و سطح آن سرامیک یا فلز کروم.سخت است). پلـیت لاستیکی یا پلاستـیکی روی سیلندر پلیت می چسبد .مرکب روی سوبسترا بوسیله فشـاری که سیلندر چاپ وارد مـی کند منتقل می شود. استفادۀ تیغه داکـتر روی نورد مشبک (همزمان با سیستم مرکب رسانی) اثر گذاری یکسان و ثابتی روی چاپ دارد که این امر در اثر پر شدن Cellها روی نورد مشبـک است.
امروزه این نوع چاپ برای چاپ های با کیفیت بالا، مخصوصاً در چــاپ بسته بندی استفاده.می شود.
دو دلیل عمده کاربرد رو به رشد ماشینهای فلکسو گرافی:
1- کاربری بالنسبه آسان آن
2- سازگاری مناسب این شیوه با مرکب های پایه آب
استفاده ازاین مرکب به معنای کاهش مقادیـرعمده انتشار(VOC) یا ذرات ارگانیک فرار است که در مقایسه با فرایند های چاپ گراور و رول هیت است.
فلکسوگرافی تنها روش چاپی است که می توان توسط آن روی لفاف های بسیار نازک، منعطف چاپ کرد. واقعاً روی تمام کاغذ ها، مقواهای کلفت، متریــــال های بسته بندی با سطح زبر، قماش ها و پارچه ها چاپ می کند.
کیفیت چاپی این روش در قیاس با افست پایین تراست، دقت تصویر چاپ شده در چاپ فلکسوگرافی 48 line/cm (120 Lpi)، که درمقایسه با افست که حد استانــــدارد آن بین 60 الی 120 line/cm است (150 الی 300 Lpi) کمتر است.
به هر حال پلیتهای مدرن مخصوصاً آنهایی که بوسیلۀ CTP تولید می شوند مشخصاً کیفیت چاپ را بهبود بخشیده اند. حتی می توان به دقت 150 الی 300 Lpi نیز رسید. استفاده ازاین نوع پلیت ها همراه با ارتقاء تکنیک های چاپی و واحد مرکب رسانی، به طور عمده ای کیفیت فلکسوگرافی را بهتر کرده است.
این روش چاپ فقط به یک فشار ناچیز احتـیاج دارد تا این امکان را فراهم سـازد که مرکب قابل اطمینان ما از روی پلیت بر روی کاغذ منتقل شود.به هر حال این فشار تماسی ناچـیز، باید تا حد ممکن به درستی روی تمام محل های چاپ شونده و در حال گــــذر از طول چاپ اعمال شود. نیروی گریز از مرکز در سیلندر و انحراف محور باید توسط یک فشار بیشتر جبران شود. یک رضایتمندی ابتدایی هنـگامی بدست می آید که این فشار تماسی بتواند فقط با یک نوسان ناچیز حفظ شود.
حتی یک فشار کم برای پلیت های نرم ومنعطف این چـاپ کافی است تا یک چاپ خوب را برای ما به ارمغان آورد.این چاپ حتی می تواند روی مقوای کروگیتید اعمال شود بدون آنکه آسیبی به آن برساند.
این نکته حائزاهمیت است که دفرمه شدن پلیت فلکسو می تواند مخصوصاً درمناطق لایت تصویر منجر به یک چاقی ترام قابل ملاحظه و دفرمه شدن المـان های تصویر شود. این اشتباهات غیر عـمدی را حـتی نمی توان در مرحلۀ پیش از چاپ با تغییر میزان ترام جبران کرد. پوشش پلیت چاپ که به نسبت تیراژ افزایش پیدا می کند منجر به افزایش ترام و متعاقباً چاقی ترام شود.
مرکب با ویســکوزیـته پایین توسط یـک نورد مشبک که حـاوی ســلول (Cell) است و نورد آنیلوکــس خواندهمــی شود، به پلیت چاپ منتقل می شود (دقت این نورد 200 الی 600 Line/cm و سطح آن سرامیک یا فلز کروم.سخت است). پلـیت لاستیکی یا پلاستـیکی روی سیلندر پلیت می چسبد .مرکب روی سوبسترا بوسیله فشـاری که سیلندر چاپ وارد مـی کند منتقل می شود. استفادۀ تیغه داکـتر روی نورد مشبک (همزمان با سیستم مرکب رسانی) اثر گذاری یکسان و ثابتی روی چاپ دارد که این امر در اثر پر شدن Cellها روی نورد مشبـک است.
امروزه این نوع چاپ برای چاپ های با کیفیت بالا، مخصوصاً در چــاپ بسته بندی استفاده.می شود.
دو دلیل عمده کاربرد رو به رشد ماشینهای فلکسو گرافی:
1- کاربری بالنسبه آسان آن
2- سازگاری مناسب این شیوه با مرکب های پایه آب
استفاده ازاین مرکب به معنای کاهش مقادیـرعمده انتشار(VOC) یا ذرات ارگانیک فرار است که در مقایسه با فرایند های چاپ گراور و رول هیت است.
فلکسوگرافی تنها روش چاپی است که می توان توسط آن روی لفاف های بسیار نازک، منعطف چاپ کرد. واقعاً روی تمام کاغذ ها، مقواهای کلفت، متریــــال های بسته بندی با سطح زبر، قماش ها و پارچه ها چاپ می کند.
کیفیت چاپی این روش در قیاس با افست پایین تراست، دقت تصویر چاپ شده در چاپ فلکسوگرافی 48 line/cm (120 Lpi)، که درمقایسه با افست که حد استانــــدارد آن بین 60 الی 120 line/cm است (150 الی 300 Lpi) کمتر است.
به هر حال پلیتهای مدرن مخصوصاً آنهایی که بوسیلۀ CTP تولید می شوند مشخصاً کیفیت چاپ را بهبود بخشیده اند. حتی می توان به دقت 150 الی 300 Lpi نیز رسید. استفاده ازاین نوع پلیت ها همراه با ارتقاء تکنیک های چاپی و واحد مرکب رسانی، به طور عمده ای کیفیت فلکسوگرافی را بهتر کرده است.
این روش چاپ فقط به یک فشار ناچیز احتـیاج دارد تا این امکان را فراهم سـازد که مرکب قابل اطمینان ما از روی پلیت بر روی کاغذ منتقل شود.به هر حال این فشار تماسی ناچـیز، باید تا حد ممکن به درستی روی تمام محل های چاپ شونده و در حال گــــذر از طول چاپ اعمال شود. نیروی گریز از مرکز در سیلندر و انحراف محور باید توسط یک فشار بیشتر جبران شود. یک رضایتمندی ابتدایی هنـگامی بدست می آید که این فشار تماسی بتواند فقط با یک نوسان ناچیز حفظ شود.
حتی یک فشار کم برای پلیت های نرم ومنعطف این چـاپ کافی است تا یک چاپ خوب را برای ما به ارمغان آورد.این چاپ حتی می تواند روی مقوای کروگیتید اعمال شود بدون آنکه آسیبی به آن برساند.
این نکته حائزاهمیت است که دفرمه شدن پلیت فلکسو می تواند مخصوصاً درمناطق لایت تصویر منجر به یک چاقی ترام قابل ملاحظه و دفرمه شدن المـان های تصویر شود. این اشتباهات غیر عـمدی را حـتی نمی توان در مرحلۀ پیش از چاپ با تغییر میزان ترام جبران کرد. پوشش پلیت چاپ که به نسبت تیراژ افزایش پیدا می کند منجر به افزایش ترام و متعاقباً چاقی ترام شود.