PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : ویرجـــــینیا وولــــــــــف



Fahime.M
07-25-2009, 09:34 AM
و درآدلین ویرجینیا استفان لندن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%84%C3%99%C2%86%C3%98%C2%AF%C3%99%C2%86) به‌دنیا آمد و مادرش را وقتی سه‌ساله بود از دست داد. پدرش، لزلی استیون، منتقد برجسته آثار ادبی عصر ویکتوریا و از فیلسوفان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%81%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%84%C3%98%C2%B3%C 3%99%C2%88%C3%99%C2%81) مشهور لاادری‌گرا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%84%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%AF%C 3%98%C2%B1%C3%9B%C2%8C) بود. ویرجینیا از کتابخانه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%9A%C2%A9%C3%98%C2%AA%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%A8) غنی پدر بهره بسیاری برد و از جوانی دیدگاه‌های ادبی خود را که متمایل به شیوه‌های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AC%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%85%C3%98%C2%B2_% C3%98%C2%AC%C3%99%C2%88%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3)، هنری جیمز (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C_%D8%AC%DB %8C%D9%85%D8%B2&action=edit&redlink=1) و مارسل پروست (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%85%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B1%C3%98%C2%B3%C 3%99%C2%84_%C3%99%C2%BE%C3%98%C2%B1%C3%99%C2%88%C3 %98%C2%B3%C3%98%C2%AA) بود در مطبوعات به‌چاپ می‌رساند.مرگ پدرش در سال ۱۹۰۴ او را به شدت متأثر و گرفتار افسردگی مزمنی ساخت. او در سال ۱۹۱۲ با لئونارد وولف کارمند پیشین اداره دولتی سیلان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%B3%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%84%C3%98%C2%A7%C 3%99%C2%86) و دوست قدیمی برادرش ازدواج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B2%C3%98%C2%AF%C3%99%C2%88%C 3%98%C2%A7%C3%98%C2%AC) کرد و همراه با همسرش انتشارات هوکارث را در سال ۱۹۱۷ برپا کردند انتشاراتی که آثار نویسندگان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%86%C3%99%C2%88%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3%C 3%99%C2%86%C3%98%C2%AF%C3%99%C2%87) جوان و گمنام آن هنگام (از جمله کاترین منسفیلد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9% 86_%D9%85%D9%86%D8%B3%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%AF&action=edit&redlink=1) و تی. اس. الیوت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AA%C3%99%C2%88%C3%99%C2%85%C3%98%C2%A7%C 3%98%C2%B3_%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B3%C3%98%C2%AA%C3 %98%C2%B1%C3%99%C2%86%C3%98%C2%B2_%C3%98%C2%A7%C3% 99%C2%84%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%88%C3%98%C2%AA)) را منتشر کرد.
طی جنگ‌های (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AC%C3%99%C2%86%C3%9A%C2%AF) جهانی اول و دوم بسیاری از دوستان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AF%C3%99%C2%88%C3%98%C2%B3%C3%98%C2%AA%C 3%9B%C2%8C) خود را از دست داد که باعث افسردگی شدید او شد و در نهایت در تاریخ (۲۸ مارس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%9B%C2%B2%C3%9B%C2%B8_%C3%99%C2%85%C3%98%C2%A7% C3%98%C2%B1%C3%98%C2%B3) ۱۹۴۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%9B%C2%B1%C3%9B%C2%B9%C3%9B%C2%B4%C3%9B%C2%B1_% 28%C3%99%C2%85%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%84%C3%98%C2%A7 %C3%98%C2%AF%C3%9B%C2%8C%29)) پس از اتمام آخرین رمان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%B1%C3%99%C2%85%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%86) خود به‌نام «بین دو پرده نمایش»، خسته و رنجور از وقایع جنگ جهانی دوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AC%C3%99%C2%86%C3%9A%C2%AF_%C3%98%C2%AC% C3%99%C2%87%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%86%C3%9B%C2%8C_%C 3%98%C2%AF%C3%99%C2%88%C3%99%C2%85) و تحت تأثیر روحیه حساس و شکننده خود، با جیب‌های پر از سنگ به ‌«رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد.
او یکی از بنیان‌گذاران بنیاد بلومزبری بود.
نخستین زندگینامه‌نویس رسمی وولف خواهرزاده‌اش، کوئنتین بل است که گذشته از ویژگی‌های مثبت، چهره‌ای نیمه‌اشرافی و پریشان از او ترسیم کرده‌است. در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ پژوهشگران مختلفی درباره وولف نوشتند و به تدریج هم تصویری واقع‌بینانه‌تر و متعادل‌تری از وولف به وجود آمد و هم به اهمیت سبک و فلسفه او در ادبیات و نیز نقد فمینیستی پرداخته شد. جین مارکوس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%DB%8C%D9%86_%D9%85%D8%A7%D8 %B1%DA%A9%D9%88%D8%B3&action=edit&redlink=1) از پژوهشگرانی است که درباره سبک وولف کتاب نوشته است. او وولف را سیاسی سرسخت و مبارز می‌داند و استدلال می‌کند وولف با آگاهی که به طبقه اجتماعی و تاثیر آن بر رشد فردی داشته، نباید نخبه‌گرا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%86%D8%AE%D8%A8%D9%87%E2%80%8C% DA%AF%D8%B1%D8%A7&action=edit&redlink=1) محسوب شود[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%88%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B1%C3%98%C2%AC%C 3%9B%C2%8C%C3%99%C2%86%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%A7_%C3 %99%C2%88%C3%99%C2%88%C3%99%C2%84%C3%99%C2%81#cite _note-Noorbakhsh-0).

سبک
ویرجینیا وولف نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان را دارد. نظرات فمینیستی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%81%C3%99%C2%85%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%86%C 3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3%C3%99%C2%85) وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه یافته، در دهه ششم قرن بیستم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%82%C3%98%C2%B1%C3%99%C2%86_%C3%98%C2%A8% C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3%C3%98%C2%AA%C3%99%C2%85) تحولی در نظریات جنبش زنان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4_%D8%B2%D9 %86%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1) پدید آورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%B3%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%84_% C3%98%C2%B0%C3%99%C2%87%C3%99%C2%86_%28%C3%98%C2%A 7%C3%98%C2%AF%C3%98%C2%A8%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%A7% C3%98%C2%AA%29) بهره گرفته است.
کتاب اتاقی از آن خود (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%AA%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%82%C 3%9B%C2%8C_%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B2_%C3%98%C2%A2%C 3%99%C2%86_%C3%98%C2%AE%C3%99%C2%88%C3%98%C2%AF) وولف در کلاس‌های آیین نگارش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%86%C3%9A%C2%AF%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B1%C 3%98%C2%B4) پایه‌های مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس می‌شود. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگی‌های نثر مدرنیستی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%85%C3%98%C2%AF%C3%98%C2%B1%C3%99%C2%86%C 3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3%C3%99%C2%85) را در مقاله‌نویسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%85%C3%99%C2%82%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%84%C 3%99%C2%87) وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، اتاقی از آن خود را شکل دهنده جریان نظری فمینیستی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%81%C3%99%C2%85%C3%9B%C2%8C%C3%99%C2%86%C 3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B3%C3%99%C2%85) و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%86%D9%82%D8%AF_%D8%A7%D8%AF%D8 %A8%DB%8C_%D9%81%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8% AA%DB%8C&action=edit&redlink=1) می‌دانند[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%99%C2%88%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%B1%C3%98%C2%AC%C 3%9B%C2%8C%C3%99%C2%86%C3%9B%C2%8C%C3%98%C2%A7_%C3 %99%C2%88%C3%99%C2%88%C3%99%C2%84%C3%99%C2%81#cite _note-Noorbakhsh-0).



آثار:

رمان‌ها


سفر به بیرون (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%81%D8%B1_%D8%A8%D9%87_%D 8%A8%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) (۱۹۱۵)
شب و روز (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B4%D8%A8_%D9%88_%D8%B1%D9%88%D 8%B2&action=edit&redlink=1) (۱۹۱۹)
اتاق جیکوب (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%82_%D8%AC%DB %8C%DA%A9%D9%88%D8%A8&action=edit&redlink=1) (۱۹۲۲)
خانم دالووی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%AE%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%86%C3%99%C2%85_% C3%98%C2%AF%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%84%C3%99%C2%88%C3 %99%C2%88%C3%9B%C2%8C) (۱۹۲۵)
به سوی فانوس دریایی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%A8%C3%99%C2%87_%C3%98%C2%B3%C3%99%C2%88% C3%9B%C2%8C_%C3%99%C2%81%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%86%C 3%99%C2%88%C3%98%C2%B3_%C3%98%C2%AF%C3%98%C2%B1%C3 %9B%C2%8C%C3%98%C2%A7%C3%9B%C2%8C%C3%9B%C2%8C) (۱۹۲۷)
امواج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%85%C3%99%C2%88%C3%98%C2%A7%C 3%98%C2%AC_%28%C3%98%C2%B1%C3%99%C2%85%C3%98%C2%A7 %C3%99%C2%86%29) (۱۹۳۱)
سال‌ها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D8%A7%D9%84%E2%80%8C%D9%87% D8%A7_%28%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%29&action=edit&redlink=1) (۱۹۳۷)
بین دو پرده نمایش (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%DB%8C%D9%86_%D8%AF%D9%88_%D 9%BE%D8%B1%D8%AF%D9%87_%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8 %B4&action=edit&redlink=1) (۱۹۴۱)


غیرداستانی


اتاقی از آن خود (http://fa.wikipedia.org/wiki/%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%AA%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%82%C 3%9B%C2%8C_%C3%98%C2%A7%C3%98%C2%B2_%C3%98%C2%A2%C 3%99%C2%86_%C3%98%C2%AE%C3%99%C2%88%C3%98%C2%AF) (۱۹۲۹)
سه گینی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%87_%DA%AF%DB%8C%D9%86%DB %8C&action=edit&redlink=1) (۱۹۳۸