Borna66
07-14-2009, 03:58 PM
رايج ترين سنگهاى ميزبان اين کانسارها،سنگهاى آذرين درونى اسيد از خانواده گرانيت با ترکيبى از گرانيت به سمت گرانوديوريت تا توناليت،کوارتز مونزونيت وديوريت هستند.بهر حال سنگهائى با ترکيب ديوريت ومونزونيت(بويژه کوارتز مونزونيت) تا سينيت(گاه آلکالى سنيتيت) نيز از سنگهاى ميزبان مهم محسوب مى شوند. امروزه نادرستى اين عقيده که سنگهاى ميزبان ديوريتى فقط در جزاير قوسى يافت مى شوند به اثبات رسيده است.سنگ ميزبان فقير از سيليس در بريتيش کلمبيا(Britush Columbia) ودر کوههاى مرکزى آند(central Ands) هر دو يافت مى شوند.
در توده هاى نفوذى ميزبان واقع در خاستگاههاى جزاير قوسى نسبت ايزوتوپى اوليه استرانسيوم آغازين (primitive initial strontium isotope rations) بين(0.705-0.702) متغيير است وظاهراً از مانتل بالائى پوسته اقيانوسى بازيابى شده(recycled oceanic crust) تامين شده است. بالاتر بودن اين نسبتها در توده هاى نفوذى مينراليزه واقع در خاستگاههاى قاره اى ،اغلب دلالت بر ناشى شدن آنها از مواد پوسته اى ويا به احتمال قوى تر آلودگى اين سنگها توسط مواد پوسته اى دارد. ورخدادهاى مضاعف نفوذى (multiple intrusive events) در منطق داراى کانه زائى محل پورفيرى امرى عادى بوده وتوده هاى ميزبان کانه زا نيز در اين روند معمولاً در جوانترين بوده وبيشترين مقدار تفکيک را از خود بروز مى دهد.
توده هاى نفوذى ميزبان بهمراه ولکانيسم وابسته بيشتر در اواخر سيکل آتشفشانى تشکيل شده وکانه زايى نيز معمولاً متعاقب يک يا چند پالس تزريق ماگمائى صورت مى گيرد.
در توده هاى نفوذى ميزبان واقع در خاستگاههاى جزاير قوسى نسبت ايزوتوپى اوليه استرانسيوم آغازين (primitive initial strontium isotope rations) بين(0.705-0.702) متغيير است وظاهراً از مانتل بالائى پوسته اقيانوسى بازيابى شده(recycled oceanic crust) تامين شده است. بالاتر بودن اين نسبتها در توده هاى نفوذى مينراليزه واقع در خاستگاههاى قاره اى ،اغلب دلالت بر ناشى شدن آنها از مواد پوسته اى ويا به احتمال قوى تر آلودگى اين سنگها توسط مواد پوسته اى دارد. ورخدادهاى مضاعف نفوذى (multiple intrusive events) در منطق داراى کانه زائى محل پورفيرى امرى عادى بوده وتوده هاى ميزبان کانه زا نيز در اين روند معمولاً در جوانترين بوده وبيشترين مقدار تفکيک را از خود بروز مى دهد.
توده هاى نفوذى ميزبان بهمراه ولکانيسم وابسته بيشتر در اواخر سيکل آتشفشانى تشکيل شده وکانه زايى نيز معمولاً متعاقب يک يا چند پالس تزريق ماگمائى صورت مى گيرد.