salavati1
01-20-2017, 04:00 PM
تست کیفی طلا
با این اولین آزمایش تعیین میگردد که آیا در آلیاژ مورد نظر اصلا طلا وجود دارد یا نه . ابتدا پوشش احتمالی طلا در محلی از شیء که جلب نظر نمیکند از طریق شاب زنی و یا سوهان کشی پاک میگردد . با این محل آزاد شده به روی سنگ محک خطی حدودا به عرض ۵mm و در طول ۲۰mm کشیده میشود . این خط توسط اسید نیتریک غلیظ آغشته میشود . بعد از حدود ۵ ثانیه اثر آن کنترل شده میشود . چون بر اساس این آزمایش مقدار طلا فقط در آلیاژهای بیشتر از Au ۵۰۰ با اطمینان قابل تشخیص میباشند برای مواقعی که خط کشیده شده تست حل و یا قهوهای رنگ شده است تست را با اسید نیتریک رقیق تکرار میکنند . بنابراین با عیار سنجی میتوان مقدار طلا در آلیاژ را بین Au ۱۰۰۰ وAu ۱۶۰ تشخیص داد . برای عیارهای پایینتر بایستی از تست لوله آزمایش استفاده نمود . این توضیحات برگرفته از کلاس جواهر سازی (http://javahersazi.com/Course1.aspx) است .
تست لوله آزمایشی
این آزمایش وقتی به کار میرود که واکنش یک آلیاژ در عیار سنجی همانند یک آلیاژ غیر نجیب است ولی با وجود این حدس زده میشود که در آن مقدار کمی طلا وجود دارد . اثر این آزمایش بر مبنای حلالیت فلزات افزودنی و مقاوم بودن طلا در اسید نیتریک غلیظ میباشد . در یک لوله آزمایش نمونهای از فلز مورد نظر به جرم حدودا ۰٫۵ در اسید نیتریک گرم حل میشود . در حالی که فلزات غیر نجیب و نقره به صورت نیترات حل میشوند طلا به صورت پودر قهوهای تیره ته نشین میگردد . این پودر با فیلتر کردن از محلول جدا گردیده با آب مقطر شسته شده و بر روی کاغذ فیلتر خشک میگردد . اگر غبار روی آن با شابر زدوده شود و فلز براق گردد تقریبا با اطمینان میتوان گفت که این فلز طلا است .
تست کمی طلا
بعد از آن که با تست کیفی طلا اثبات گردید بایستی مقدار تقریبی طلا در کل آلیاژ تعیین گردد.
تشخیص طلای خالص
جهت پیش آزمایش ابتدا یک نمونه از فلز را بدون افزودن ماده سیال کننده ذوب میکنند . در این حال بایستی یک رنگ زیتونی روشن به دست آید و نیز بعد از سرد شدن فاقد لکه باشد . یک روکش قهوهای حاکی از وجود ناخالصیها میباشد. در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش تست لوله آزمایش به کار برده میشود :
- حدود ۱گرم از نمونه ماده که به صورت نازک نورد شده است در حدودا ۶ ml تیزاب سلطانی حل میگردد. برای تجزیه کردن اسید نیتریک اضافی آن را می جوشانیم . در اینحال نبایستی دانههای سفید متمایل به زرد و برفی شکل کلرید نقره پدیدار گردند. ۲- محلول را بایستی با۲۰ ml تا ۳۰ ml آب مقطر رقیق نمود . ۳- ۵ کلرهیدرات هیدرازین افزوده و محلول را هم میزنند . هر چه طلا است به صورت لجن قهوهای رنگ در ته ظرف رسوب میکند تا اینکه محلول بالای آن مثل آب زلال در آید . ۴- از مایع زلال قدری برداشته و با آمونیاک ( جوهر نشادر ) مخلوط میکنند . رنگ آبی به معنی وجود مس است . تشکیل گلولههای برفی شکل میتواند به مفهوم وجود سرب ویسموت آهن و آلومینیم و غیره باشد . ۵- اگر محلول مورد آزمایش تا اینجا آزمایش را با موفقیت پشت سر گذراند به آن چند قطره محلول سولفید آمونیم می افزایند . اگر باز هم رسوبی تشکیل نگردید میتوان تقریبا با اطمینان گفت که فلز مورد نظر طلای خالص است .
با این اولین آزمایش تعیین میگردد که آیا در آلیاژ مورد نظر اصلا طلا وجود دارد یا نه . ابتدا پوشش احتمالی طلا در محلی از شیء که جلب نظر نمیکند از طریق شاب زنی و یا سوهان کشی پاک میگردد . با این محل آزاد شده به روی سنگ محک خطی حدودا به عرض ۵mm و در طول ۲۰mm کشیده میشود . این خط توسط اسید نیتریک غلیظ آغشته میشود . بعد از حدود ۵ ثانیه اثر آن کنترل شده میشود . چون بر اساس این آزمایش مقدار طلا فقط در آلیاژهای بیشتر از Au ۵۰۰ با اطمینان قابل تشخیص میباشند برای مواقعی که خط کشیده شده تست حل و یا قهوهای رنگ شده است تست را با اسید نیتریک رقیق تکرار میکنند . بنابراین با عیار سنجی میتوان مقدار طلا در آلیاژ را بین Au ۱۰۰۰ وAu ۱۶۰ تشخیص داد . برای عیارهای پایینتر بایستی از تست لوله آزمایش استفاده نمود . این توضیحات برگرفته از کلاس جواهر سازی (http://javahersazi.com/Course1.aspx) است .
تست لوله آزمایشی
این آزمایش وقتی به کار میرود که واکنش یک آلیاژ در عیار سنجی همانند یک آلیاژ غیر نجیب است ولی با وجود این حدس زده میشود که در آن مقدار کمی طلا وجود دارد . اثر این آزمایش بر مبنای حلالیت فلزات افزودنی و مقاوم بودن طلا در اسید نیتریک غلیظ میباشد . در یک لوله آزمایش نمونهای از فلز مورد نظر به جرم حدودا ۰٫۵ در اسید نیتریک گرم حل میشود . در حالی که فلزات غیر نجیب و نقره به صورت نیترات حل میشوند طلا به صورت پودر قهوهای تیره ته نشین میگردد . این پودر با فیلتر کردن از محلول جدا گردیده با آب مقطر شسته شده و بر روی کاغذ فیلتر خشک میگردد . اگر غبار روی آن با شابر زدوده شود و فلز براق گردد تقریبا با اطمینان میتوان گفت که این فلز طلا است .
تست کمی طلا
بعد از آن که با تست کیفی طلا اثبات گردید بایستی مقدار تقریبی طلا در کل آلیاژ تعیین گردد.
تشخیص طلای خالص
جهت پیش آزمایش ابتدا یک نمونه از فلز را بدون افزودن ماده سیال کننده ذوب میکنند . در این حال بایستی یک رنگ زیتونی روشن به دست آید و نیز بعد از سرد شدن فاقد لکه باشد . یک روکش قهوهای حاکی از وجود ناخالصیها میباشد. در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش تست لوله آزمایش به کار برده میشود :
- حدود ۱گرم از نمونه ماده که به صورت نازک نورد شده است در حدودا ۶ ml تیزاب سلطانی حل میگردد. برای تجزیه کردن اسید نیتریک اضافی آن را می جوشانیم . در اینحال نبایستی دانههای سفید متمایل به زرد و برفی شکل کلرید نقره پدیدار گردند. ۲- محلول را بایستی با۲۰ ml تا ۳۰ ml آب مقطر رقیق نمود . ۳- ۵ کلرهیدرات هیدرازین افزوده و محلول را هم میزنند . هر چه طلا است به صورت لجن قهوهای رنگ در ته ظرف رسوب میکند تا اینکه محلول بالای آن مثل آب زلال در آید . ۴- از مایع زلال قدری برداشته و با آمونیاک ( جوهر نشادر ) مخلوط میکنند . رنگ آبی به معنی وجود مس است . تشکیل گلولههای برفی شکل میتواند به مفهوم وجود سرب ویسموت آهن و آلومینیم و غیره باشد . ۵- اگر محلول مورد آزمایش تا اینجا آزمایش را با موفقیت پشت سر گذراند به آن چند قطره محلول سولفید آمونیم می افزایند . اگر باز هم رسوبی تشکیل نگردید میتوان تقریبا با اطمینان گفت که فلز مورد نظر طلای خالص است .