salavati1
09-30-2016, 03:28 AM
آیا نورپردازی استودیو برای شما دلهره آور است؟ قابل درک است. خود من تنها نیم ساعت برای تهیه اولین کیت فلاش نور عکاسی ام وقت گذاشتم. کارم کاملأ اشتباه بود، چرا که همه آنها را در صندوقچه ای انداخته و کنارگذاشتم.
نگران نباشید، حرفه ایی شدن در خرید استروب های استودیویی(فلاش چتری) بسیار آسان است؛ درواقع یکی ازآسانترین مجموعه مهارتهای عکاسی است. با دنبال کردن و پیروی از این آموزش ها، شما می توانید بدون داشتن تجربه ای، استودیوتان را نورپردازی کنید و یک عکس با نور مناسب بگیرید، بدون اینکه از تجهیزات پیشرفته و گران نورسنجی استفاده کنید. این یک دوره سقوط در نظریه های پیچیده و مباحث فیزیکی نیست.؛ هدف ما کمک به شما در استفاده ی هرچه سریعتر از استروب های استودیویی (فلاش های چتری)و گرفتن عکس هایی زیباست.می توانید خودتان بعدأ این نظریه ها را بررسی کنید. اعتقاد راسخ من براین هست که یادگرفتن "چرایی" یک چیز، با درک "چگونگی" آن ، آسانتر می شود.
آماده شدن
قبل از شروع برای آماده سازی، شما باید چند نکته را بدانید:
استروب های (فلاش چتری)خود را برروی پایه هایشان قرار داده و توان خروجی شان را برروی حداکثر تنظیم کنید تا مطمئن شوید کار می کنند.
باید بدانید که چگونه فلاش استودیویی را به دوربین وصل کنید، و آن را با کنترل از راه دور، کابل کامپیوتر، یا کابل سنکرون و یا تنظیمات داخلی دوربین را برای فلاش خارجی فعال کنید. اگر به کمک نیاز داشتید به دفترچه های راهنمای دوربین خود مراجعه کنید.
دفترچه راهنمای فلاش دم دستتان باشد.
تنظیمات:
دوربین خود را به حالت manual تنظیم کنید، سرعت شاتر 1/125 و ISO را به 100 تنظیم کنید. (اگر از دوربین های فیلم خور قدیمی استفاده می کنید، 1/60 ام هم جواب می دهد.)
یک ماشین حساب داشته باشید، چراکه خیلی وقتها کارها را ساده تر می کند.
در نهایت یادآوری می کنم که در مورد full-stop ها بیشتر تأمل کنید، که در بخش بعدی به آن ها می پردازم.
پیدا کردن شماره راهنما
گام بعدی یافتن شماره راهنمای فلاش عکاسی در دفترچه راهنمای آن است.(همچنین بررسی کنید که فاصله ها در متر نوشته شده یا در فوت، چرا که این مسئله حیاتی است.) این عدد جادویی یک چیز پیچیده ی گیج کننده ی ایست که از رادیکال عدد 2 به دست میاد. همانطور که قبلأ قولش را داده بودم، هنوز شما نیاز ندارید که "چرایی" قضیه را بدانید؛ در این نقطه، شما فقط بدانید که چگونه از آن استفاده کنید.
دو راه اصلی برای استفاده از عدد راهنما وجود دارد، که به شما کمک شایانی می کند. می توانید مقدار دیافراگم خود را ثابت بگیرید و بر پایه ی تصویر خروجی فلاش چتری خود را در فاصله ی مناسبی قرار دهید، یا اینکه فلاش را ثابت بگیرید و دیافراگمتان را تنظیم کنید.
محاسبه ی دیافراگم
برخی از جلوه های نورپردازی می بایست فلاش ها در یک موقعیت و فاصله ی خاص بین سوژه قرار بگیرد. یا در موقعیتی دیگر، فلاش باید ثابت باشد و آن را نمی توان تغییر داد.
در چنین مواقعی، برای محاسبه ی دیافراگم جهت نیل به یک نورپردازی مناسب، می بایست فاصله ی بین منبع نوری و سوژه را در متر یا فوت اندازه گیری کنید (همانگونه که در جدول راهنما لیست شده.) حالا عدد راهنمای خود را به فاصله مذکور تقسیم کنید.برای مثال عدد راهنمای 66 با فاصله ی 6 فوتی بین سوژه و منبع نوری چنین می شود: 66/6 = 11 آنگاه عدد دیافراگم خود را در f/11 قرار می دهید.
همیشه تقسیم شماره راهنماها به یک عدد صحیح منتهی نمی شود. برای مثال، اگر حاصل تقسیم حدودا f9.2 بود ، آن را در در حال حاضر در نزدیکترین full-stop تنظیم کنید تا به ادامه آموزش نورپردازی مان بپردازیم.
محاسبه ی فاصله ی فلاش ها
در مقابل، اگر قصد راسخی به استفاده از یک دیافراگم خاص دارید، شاید برای خلق یک اثر خلاقانه، می توانید با تقسیم عدد راهنما بر دیافراگم خود، فاصله ی فلاش های استودیویی را تعیین کنید. .گرایش من برای عکس های پرتره ی استودیویی دیافرگم f/8 هست، حالا با تقسیم همان عدد راهنمای قبلی مان، یعنی 66 بر عدد دیافراگم ما، خواهیم داشت: 66/8=8.25 ، حال برای گرفتن یک نتیجه ی خوب، استروب را باید در فاصله ی 8.25 فوتی از سوژه تان قرار دهید. به همین سادگی.
یک نصیحت: اگر یک استروب با توان خروجی بسیار بالا داشته باشید، شاید استفاده از دیافراگم 64 کمی مسخره به نظر آید. در چنین مواقعی توان خروجی را نصف کنید و عدد راهنما را بر 2 تقسیم کنید.
بهبود نورپردازی بدون تغییر در تنظیمات
همانطور که یاد گرفتید، راههایی برای نورپردازی وجود داشت که دیافراگم شما در طی آن ثابت بود. همچنین شاید شما تمایل به تغییر تنظیمات فلاش استودیویی نداشته باشید، چرا که باعث تغییر عدد راهنما شده و محاسبات دوباره ای نیاز دارد.با این حال ، سوژه ها حرکت می کنند یا شاید شما بخواهید که بیش از یا کمتر از لزوم عکس خود را به اثری خلاق تبدیل کنید. راه آن آسان است.
به منظور کاهش شدت نور از روی سوژه تان می بایست فلاش را از سوژه دورتر کنید. اگر کیت فلاش شما بیش از حد به سوژه نزدیک است، با هر فوت جابجایی آن، یک الی دو stop از دیافراگم شما کم میشه (منظورم از عدد f است). اگر منبع نوری تان دورتر از سوژه واقع شده، جابجایی آن تغییرات نوری کمتری را موجب می شود. این اتفاق بخاطر قانون مربع معکوس در فیزیک رخ می دهد که بیان می دارد: «هر قانون فیزیکی بیان می کند که مقداری کمیت یا نیروی فیزیکی به طور معکوسی با مربع فاصله تا منبع آن کمیت فیزیکی متناسب است» . این قانون بیان می کند که در ابتدا هرچقدر بیشتر به نور نزدیک بودید، با دور شدنتان به همان اندازه نور بیشتری از دست می دهید.
به همین دلیل بود که از شما خواستم تا بیشتر در full-stop ها تمرکز کنید ، تا دیافراگم های کسری. جابجایی یک(فلاش) استروب به اندازه ی یک تا دو فوت بسیار آسانتر از محاسبه جابجایی 4 اینچی برای رسیدن به اعداد این کسرهاست.
نکاتی درمورد اصلاح کننده های نور (modifier)
تلطیف کننده(اصلاح کننده) های رایج در استودیوهای عکاسی توان خروجی فلاش عکاسی را تحت تأثیر خود قرار می دهند. بنابه نوع اصلاح کننده تان، می بایست نه تنها فاصله منبع نوری تان، بلکه دریچه ی دیافراگمتان را کاهش یا افزایش دهید.
سافت باکس ها و همچنین چترهای سفید یا شفاف و دیگر تجهیزاتی که باعث انتشار نوری نرم تر می شوند و نور را پخش می کنند؛ میزان نور موجود بر روی سوژه را کمتر می کنند. برای رفع این مشکل از دیافراگمی بازتر استفاده کنید یا منبع نوری را به سوژه نزدیکتر کنید.
Beauty dish(بیوتی دیش) یا سافت لایت ها، چترها و رفلکتورهای نقره ای، و یا تجهیزاتی که نور شدیدتری را ایجادمی کنند، نور موجود بر روی سوژه افزایش می دهد.برای رفع مشکل چنین حالاتی، از دیافراگمی بسته تر استفاده کنید یافاصله منبع نوری را از سوژه افزایش دهید.
اگر تمایل به تغییر دیافراگم در چنین شرایطی داشتید، آزادانه تا 1/3 استاپ عمل کنید. یک اصلاح کننده، به ندرت باعث تغییر نتیجه ی نهایی در یک full-stop می شود.شما خیلی سریع نحوه تأثیر اصلاح کننده ها را بر روی سوژه با چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار یاد خواهید گرفت.
چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار یاد خواهید گرفت.
نگران نباشید، حرفه ایی شدن در خرید استروب های استودیویی(فلاش چتری) بسیار آسان است؛ درواقع یکی ازآسانترین مجموعه مهارتهای عکاسی است. با دنبال کردن و پیروی از این آموزش ها، شما می توانید بدون داشتن تجربه ای، استودیوتان را نورپردازی کنید و یک عکس با نور مناسب بگیرید، بدون اینکه از تجهیزات پیشرفته و گران نورسنجی استفاده کنید. این یک دوره سقوط در نظریه های پیچیده و مباحث فیزیکی نیست.؛ هدف ما کمک به شما در استفاده ی هرچه سریعتر از استروب های استودیویی (فلاش های چتری)و گرفتن عکس هایی زیباست.می توانید خودتان بعدأ این نظریه ها را بررسی کنید. اعتقاد راسخ من براین هست که یادگرفتن "چرایی" یک چیز، با درک "چگونگی" آن ، آسانتر می شود.
آماده شدن
قبل از شروع برای آماده سازی، شما باید چند نکته را بدانید:
استروب های (فلاش چتری)خود را برروی پایه هایشان قرار داده و توان خروجی شان را برروی حداکثر تنظیم کنید تا مطمئن شوید کار می کنند.
باید بدانید که چگونه فلاش استودیویی را به دوربین وصل کنید، و آن را با کنترل از راه دور، کابل کامپیوتر، یا کابل سنکرون و یا تنظیمات داخلی دوربین را برای فلاش خارجی فعال کنید. اگر به کمک نیاز داشتید به دفترچه های راهنمای دوربین خود مراجعه کنید.
دفترچه راهنمای فلاش دم دستتان باشد.
تنظیمات:
دوربین خود را به حالت manual تنظیم کنید، سرعت شاتر 1/125 و ISO را به 100 تنظیم کنید. (اگر از دوربین های فیلم خور قدیمی استفاده می کنید، 1/60 ام هم جواب می دهد.)
یک ماشین حساب داشته باشید، چراکه خیلی وقتها کارها را ساده تر می کند.
در نهایت یادآوری می کنم که در مورد full-stop ها بیشتر تأمل کنید، که در بخش بعدی به آن ها می پردازم.
پیدا کردن شماره راهنما
گام بعدی یافتن شماره راهنمای فلاش عکاسی در دفترچه راهنمای آن است.(همچنین بررسی کنید که فاصله ها در متر نوشته شده یا در فوت، چرا که این مسئله حیاتی است.) این عدد جادویی یک چیز پیچیده ی گیج کننده ی ایست که از رادیکال عدد 2 به دست میاد. همانطور که قبلأ قولش را داده بودم، هنوز شما نیاز ندارید که "چرایی" قضیه را بدانید؛ در این نقطه، شما فقط بدانید که چگونه از آن استفاده کنید.
دو راه اصلی برای استفاده از عدد راهنما وجود دارد، که به شما کمک شایانی می کند. می توانید مقدار دیافراگم خود را ثابت بگیرید و بر پایه ی تصویر خروجی فلاش چتری خود را در فاصله ی مناسبی قرار دهید، یا اینکه فلاش را ثابت بگیرید و دیافراگمتان را تنظیم کنید.
محاسبه ی دیافراگم
برخی از جلوه های نورپردازی می بایست فلاش ها در یک موقعیت و فاصله ی خاص بین سوژه قرار بگیرد. یا در موقعیتی دیگر، فلاش باید ثابت باشد و آن را نمی توان تغییر داد.
در چنین مواقعی، برای محاسبه ی دیافراگم جهت نیل به یک نورپردازی مناسب، می بایست فاصله ی بین منبع نوری و سوژه را در متر یا فوت اندازه گیری کنید (همانگونه که در جدول راهنما لیست شده.) حالا عدد راهنمای خود را به فاصله مذکور تقسیم کنید.برای مثال عدد راهنمای 66 با فاصله ی 6 فوتی بین سوژه و منبع نوری چنین می شود: 66/6 = 11 آنگاه عدد دیافراگم خود را در f/11 قرار می دهید.
همیشه تقسیم شماره راهنماها به یک عدد صحیح منتهی نمی شود. برای مثال، اگر حاصل تقسیم حدودا f9.2 بود ، آن را در در حال حاضر در نزدیکترین full-stop تنظیم کنید تا به ادامه آموزش نورپردازی مان بپردازیم.
محاسبه ی فاصله ی فلاش ها
در مقابل، اگر قصد راسخی به استفاده از یک دیافراگم خاص دارید، شاید برای خلق یک اثر خلاقانه، می توانید با تقسیم عدد راهنما بر دیافراگم خود، فاصله ی فلاش های استودیویی را تعیین کنید. .گرایش من برای عکس های پرتره ی استودیویی دیافرگم f/8 هست، حالا با تقسیم همان عدد راهنمای قبلی مان، یعنی 66 بر عدد دیافراگم ما، خواهیم داشت: 66/8=8.25 ، حال برای گرفتن یک نتیجه ی خوب، استروب را باید در فاصله ی 8.25 فوتی از سوژه تان قرار دهید. به همین سادگی.
یک نصیحت: اگر یک استروب با توان خروجی بسیار بالا داشته باشید، شاید استفاده از دیافراگم 64 کمی مسخره به نظر آید. در چنین مواقعی توان خروجی را نصف کنید و عدد راهنما را بر 2 تقسیم کنید.
بهبود نورپردازی بدون تغییر در تنظیمات
همانطور که یاد گرفتید، راههایی برای نورپردازی وجود داشت که دیافراگم شما در طی آن ثابت بود. همچنین شاید شما تمایل به تغییر تنظیمات فلاش استودیویی نداشته باشید، چرا که باعث تغییر عدد راهنما شده و محاسبات دوباره ای نیاز دارد.با این حال ، سوژه ها حرکت می کنند یا شاید شما بخواهید که بیش از یا کمتر از لزوم عکس خود را به اثری خلاق تبدیل کنید. راه آن آسان است.
به منظور کاهش شدت نور از روی سوژه تان می بایست فلاش را از سوژه دورتر کنید. اگر کیت فلاش شما بیش از حد به سوژه نزدیک است، با هر فوت جابجایی آن، یک الی دو stop از دیافراگم شما کم میشه (منظورم از عدد f است). اگر منبع نوری تان دورتر از سوژه واقع شده، جابجایی آن تغییرات نوری کمتری را موجب می شود. این اتفاق بخاطر قانون مربع معکوس در فیزیک رخ می دهد که بیان می دارد: «هر قانون فیزیکی بیان می کند که مقداری کمیت یا نیروی فیزیکی به طور معکوسی با مربع فاصله تا منبع آن کمیت فیزیکی متناسب است» . این قانون بیان می کند که در ابتدا هرچقدر بیشتر به نور نزدیک بودید، با دور شدنتان به همان اندازه نور بیشتری از دست می دهید.
به همین دلیل بود که از شما خواستم تا بیشتر در full-stop ها تمرکز کنید ، تا دیافراگم های کسری. جابجایی یک(فلاش) استروب به اندازه ی یک تا دو فوت بسیار آسانتر از محاسبه جابجایی 4 اینچی برای رسیدن به اعداد این کسرهاست.
نکاتی درمورد اصلاح کننده های نور (modifier)
تلطیف کننده(اصلاح کننده) های رایج در استودیوهای عکاسی توان خروجی فلاش عکاسی را تحت تأثیر خود قرار می دهند. بنابه نوع اصلاح کننده تان، می بایست نه تنها فاصله منبع نوری تان، بلکه دریچه ی دیافراگمتان را کاهش یا افزایش دهید.
سافت باکس ها و همچنین چترهای سفید یا شفاف و دیگر تجهیزاتی که باعث انتشار نوری نرم تر می شوند و نور را پخش می کنند؛ میزان نور موجود بر روی سوژه را کمتر می کنند. برای رفع این مشکل از دیافراگمی بازتر استفاده کنید یا منبع نوری را به سوژه نزدیکتر کنید.
Beauty dish(بیوتی دیش) یا سافت لایت ها، چترها و رفلکتورهای نقره ای، و یا تجهیزاتی که نور شدیدتری را ایجادمی کنند، نور موجود بر روی سوژه افزایش می دهد.برای رفع مشکل چنین حالاتی، از دیافراگمی بسته تر استفاده کنید یافاصله منبع نوری را از سوژه افزایش دهید.
اگر تمایل به تغییر دیافراگم در چنین شرایطی داشتید، آزادانه تا 1/3 استاپ عمل کنید. یک اصلاح کننده، به ندرت باعث تغییر نتیجه ی نهایی در یک full-stop می شود.شما خیلی سریع نحوه تأثیر اصلاح کننده ها را بر روی سوژه با چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار یاد خواهید گرفت.
چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار یاد خواهید گرفت.