Borna66
07-06-2009, 12:28 PM
بيهوشي عمومي با داروي كلرال دهيدراته در دامپزشكي
مقدمه:
توانايي پيش بيني اثرات و عمل داروي بيهوشي، عامل مهم و اساسي در بيهوشي دامپزشكي به شمار مي‌آيد طبيعت و خلق و خوي هر بيمار متفاوت بوده و تاثير قابل ملاحضه‌اي بر مقدار دارو و روش انجام بيهوشي دارد. غالبا به منظور جلوگيري از آسيب ديدن بيمار و فرد عامل تزريق داروهاي بيهوشي عمومي همراه با مقيد كردن فيزيكي حيوان صورت مي‌گيرد. اكثر روشهاي بيهوشي به گونه‌اي طراحي شده‌اند كه ضمن القا، بازگشت از بيهوشي سريع، بي‌خطر و ايجاد بي‌دردي و شلي عضلاني حداكثر بوده و تاثير محسوسي بر وضعيت قلبي و ريوي نداشته باشد.
بيهوشي را مي‌توان عدم وجود احساس درد و يا تضعيف فعاليت بافت عصبي به صورت موضعي يا عمومي تعريف نمود و يا به عبارت ديگر عدم هوشياري حيوان به صورت كامل همراه با سستي عضلاني كه بتوان
اعمال جراحي را بدون تقلاي بيمار انجام داد.
تئوري ايجاد بيهوشي:
داروهايي كه به عنوان بيهوش كننده به كار مي‌روند باعث به وجود آمدن فلجي پايين رونده در دستگاه عصبي مركزي مي‌شوند كه از قشر مغز شروع شده و به طرف نخاع پيشرفت كرده و در نهايت مراكز حياتي بصل‌النخاع را تحت تاثير قرار مي‌دهد.
با ورود دارو و ايجاد تغيير در جريان خون به آساني مي‌توان قشر مغز را دچار ضعف نمود همچنين رابطه مشخص بين فعاليت فيزيولوﮊيك مغز، مصرف اكسي ﮋن و گلوكز وجود دارد و اين رابطه زماني مشخص مي‌شود كه مغز تحت تاثير داروهاي بيهوشي قرار گيرد. به عنوان مثال وقتي داروي پنتوباربيتال سديم با يك سرعت ثابت در داخل جريان خون مغزي تزريق مي‌شود، ميزان مصرف اكسيﮊن و گلوكز توسط مغز كاهش مي‌يابد. حتي به صورت تجربي اثبات شده كه بعضي از داروهاي بيهوشي مثل باربيوتوراتها در غلضت هايي كه در بدن موجود زنده باعث خواب عميق مي‌شوند مي‌توانند از تنفس بافت جلوگيري نمايند. و به طور كلي مي‌توان گفت اثرات داروهاي بيهوشي برگشت پذير است.
تاثير داروهاي بيهوشي:
الگوي تنفسي حيواني كه بيهوش شده با حيوان سالم ازچند لحاظ تفاوت دارد در حالت بيهوشي عضلات بازدمي فعال شده و در انتهاي دم توان عضلات به طور ناگهان متوقف مي‌شود و نظم تنفس از بين مي‌رود البته الگوهاي تنفسي نامنظم اغلب مي‌تواند ناشي از اختلاف شدت تحريكات حاصل از جراحي باشد.
خصوصيات داروي كلرال هيدراته:
كلرال هيدراته جز داروهاي آنتي كولين استراز بوده، تزريق داخل عروقي دارو سبب بيهوشي ملايم و شل شدن عضلات و آرامبخشي در حيوان مي‌گردد.
اثرات بيهوش كنندگي:
<!--[if !supportLists]-->1- <!--[endif]-->داروي مسكن و خواب آور است كه با تضعيف قشر مغز سبب كاهش رفلكس‌ها مي‌شود.
<!--[if !supportLists]-->2- <!--[endif]-->مقدار تحت بيهوشي اين دارو اعصاب حسي و حركتي را تضعيف نموده و ايجاد آرامبخشي ملايم مي‌نمايد.
<!--[if !supportLists]-->3- <!--[endif]-->مقدار مصرفي جهت ايجاد بيهوشي، ايجاد خواب عميق كرده كه تا چند ساعت طول مي‌كشد.
<!--[if !supportLists]-->4- <!--[endif]-->اين دارو در مقدار خواب آور يك ضد درد ضعيف بوده و بر اثر تحريكات دردناك هيجان ناگهاني را در حيوان سبب مي‌شود.
تركيب شيميايي:
اين دارو بي‌رنگ بوده و به صورت كريستالهاي شفافي است كه در معرض هوا تبخير شده و به راحتي در آب و روغن حل مي‌شود. قسمت اعظم آن در بدن به تري كلرو اتانول تبديل شده و براي پوست و غشاهاي مخاطي شديدا محرك مي‌باشد.
اثر روي اعضاي مختلف بدن حيوان:
دستگاه تنفس:
مصرف دارو در حد خواب آور تعداد تنفس و حجم جاري را كاهش مي‌دهد. مقدار مصرفي براي ايجاد بيهوشي با تضعيف مركزتنفس باعث تضعيف محسوس تنفس مي‌شود.
دستگاه قلب و عروق:
مقدار مصرفي براي ايجاد بيهوشي موجب تضعيف عضله قلب و كاهش قدرت انقباضي قلب مي‌گردد. اين دارو با تقويت فعاليت عصب واگ باعث برادي‌كاردي، افزايش فواصل P-R ، ايست سينوسي، بلاك دهليزي بطني مي‌گردد.
در اسب بعد از بيهوشي با داروي كلرال دهيدراته، آريتمي‌هاي فوق بطني و فيبريلاسيون زودگذر دهليزي ديده مي‌شود.
دستگاه گوارش:
به دليل اثرات پاراسمپاتوميمتيك، ترشحات و حركات دستگاه گوارش افزايش يافته و به دنبال بيهوشي در حيوان اسهال ديده مي‌شود. اگر اين دارو به صورت خوراكي مصرف شود عوارضي نظير تهوع، استفراغ و ترشح بزاغ را به دنبال خواهد داشت.
جذب و دفع و موارد استفاده باليني دارو:
از راه داخل وريدي، خوراكي، مقعدي و يا داخل صفاقي قابل مصرف مي‌باشد و در صورتي كه اين دارو در اطراف عروق و يا عضلات تزريق شود بسيار تحريك كننده خواهد بود. مقدار كمي از اين دارو بدون تغيير از طريق ادرار دفع و به مقدار زياد به تري كلرو اتانول كه قدرت خواب‌آوري كمتري دارد تبديل مي‌شود. سپس با اسيد گلوكورونيك به صورت كونﮋوگه درآمده و از راه ادرار دفع مي‌شود.
بازگشت از بيهوشي در هنگام مصرف كلرال دهيدراته اغلب طولاني بوده كه به علت اثرات باقيمانده دارو مي‌باشد.
كلرال دهيدراته اغلب به عنوان آرامبخش و بيهوش كننده در اعمال جراحي اسب و گاو مورد استفاده قرار مي‌گيرد و مقدار مصرف اين دارو براي بيهوشي متغير است. از طرف ديگر اين دارو معمولا به صورت تركيب با پنتوباربيتال و سولفات منيزيم جهت اعمال جراحي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
-->مقدار دارو به عنوان آرامبخش: 2/2 – 6/6 گرم به ازاي هر 100 كيلوگرم وزن حيوان.
->مقدار دارو براي بيهوشي: 2/13 – 22 گرم به ازاي هر 100 كيلوگرم وزن حيوان.
مقدمه:
توانايي پيش بيني اثرات و عمل داروي بيهوشي، عامل مهم و اساسي در بيهوشي دامپزشكي به شمار مي‌آيد طبيعت و خلق و خوي هر بيمار متفاوت بوده و تاثير قابل ملاحضه‌اي بر مقدار دارو و روش انجام بيهوشي دارد. غالبا به منظور جلوگيري از آسيب ديدن بيمار و فرد عامل تزريق داروهاي بيهوشي عمومي همراه با مقيد كردن فيزيكي حيوان صورت مي‌گيرد. اكثر روشهاي بيهوشي به گونه‌اي طراحي شده‌اند كه ضمن القا، بازگشت از بيهوشي سريع، بي‌خطر و ايجاد بي‌دردي و شلي عضلاني حداكثر بوده و تاثير محسوسي بر وضعيت قلبي و ريوي نداشته باشد.
بيهوشي را مي‌توان عدم وجود احساس درد و يا تضعيف فعاليت بافت عصبي به صورت موضعي يا عمومي تعريف نمود و يا به عبارت ديگر عدم هوشياري حيوان به صورت كامل همراه با سستي عضلاني كه بتوان
اعمال جراحي را بدون تقلاي بيمار انجام داد.
تئوري ايجاد بيهوشي:
داروهايي كه به عنوان بيهوش كننده به كار مي‌روند باعث به وجود آمدن فلجي پايين رونده در دستگاه عصبي مركزي مي‌شوند كه از قشر مغز شروع شده و به طرف نخاع پيشرفت كرده و در نهايت مراكز حياتي بصل‌النخاع را تحت تاثير قرار مي‌دهد.
با ورود دارو و ايجاد تغيير در جريان خون به آساني مي‌توان قشر مغز را دچار ضعف نمود همچنين رابطه مشخص بين فعاليت فيزيولوﮊيك مغز، مصرف اكسي ﮋن و گلوكز وجود دارد و اين رابطه زماني مشخص مي‌شود كه مغز تحت تاثير داروهاي بيهوشي قرار گيرد. به عنوان مثال وقتي داروي پنتوباربيتال سديم با يك سرعت ثابت در داخل جريان خون مغزي تزريق مي‌شود، ميزان مصرف اكسيﮊن و گلوكز توسط مغز كاهش مي‌يابد. حتي به صورت تجربي اثبات شده كه بعضي از داروهاي بيهوشي مثل باربيوتوراتها در غلضت هايي كه در بدن موجود زنده باعث خواب عميق مي‌شوند مي‌توانند از تنفس بافت جلوگيري نمايند. و به طور كلي مي‌توان گفت اثرات داروهاي بيهوشي برگشت پذير است.
تاثير داروهاي بيهوشي:
الگوي تنفسي حيواني كه بيهوش شده با حيوان سالم ازچند لحاظ تفاوت دارد در حالت بيهوشي عضلات بازدمي فعال شده و در انتهاي دم توان عضلات به طور ناگهان متوقف مي‌شود و نظم تنفس از بين مي‌رود البته الگوهاي تنفسي نامنظم اغلب مي‌تواند ناشي از اختلاف شدت تحريكات حاصل از جراحي باشد.
خصوصيات داروي كلرال هيدراته:
كلرال هيدراته جز داروهاي آنتي كولين استراز بوده، تزريق داخل عروقي دارو سبب بيهوشي ملايم و شل شدن عضلات و آرامبخشي در حيوان مي‌گردد.
اثرات بيهوش كنندگي:
<!--[if !supportLists]-->1- <!--[endif]-->داروي مسكن و خواب آور است كه با تضعيف قشر مغز سبب كاهش رفلكس‌ها مي‌شود.
<!--[if !supportLists]-->2- <!--[endif]-->مقدار تحت بيهوشي اين دارو اعصاب حسي و حركتي را تضعيف نموده و ايجاد آرامبخشي ملايم مي‌نمايد.
<!--[if !supportLists]-->3- <!--[endif]-->مقدار مصرفي جهت ايجاد بيهوشي، ايجاد خواب عميق كرده كه تا چند ساعت طول مي‌كشد.
<!--[if !supportLists]-->4- <!--[endif]-->اين دارو در مقدار خواب آور يك ضد درد ضعيف بوده و بر اثر تحريكات دردناك هيجان ناگهاني را در حيوان سبب مي‌شود.
تركيب شيميايي:
اين دارو بي‌رنگ بوده و به صورت كريستالهاي شفافي است كه در معرض هوا تبخير شده و به راحتي در آب و روغن حل مي‌شود. قسمت اعظم آن در بدن به تري كلرو اتانول تبديل شده و براي پوست و غشاهاي مخاطي شديدا محرك مي‌باشد.
اثر روي اعضاي مختلف بدن حيوان:
دستگاه تنفس:
مصرف دارو در حد خواب آور تعداد تنفس و حجم جاري را كاهش مي‌دهد. مقدار مصرفي براي ايجاد بيهوشي با تضعيف مركزتنفس باعث تضعيف محسوس تنفس مي‌شود.
دستگاه قلب و عروق:
مقدار مصرفي براي ايجاد بيهوشي موجب تضعيف عضله قلب و كاهش قدرت انقباضي قلب مي‌گردد. اين دارو با تقويت فعاليت عصب واگ باعث برادي‌كاردي، افزايش فواصل P-R ، ايست سينوسي، بلاك دهليزي بطني مي‌گردد.
در اسب بعد از بيهوشي با داروي كلرال دهيدراته، آريتمي‌هاي فوق بطني و فيبريلاسيون زودگذر دهليزي ديده مي‌شود.
دستگاه گوارش:
به دليل اثرات پاراسمپاتوميمتيك، ترشحات و حركات دستگاه گوارش افزايش يافته و به دنبال بيهوشي در حيوان اسهال ديده مي‌شود. اگر اين دارو به صورت خوراكي مصرف شود عوارضي نظير تهوع، استفراغ و ترشح بزاغ را به دنبال خواهد داشت.
جذب و دفع و موارد استفاده باليني دارو:
از راه داخل وريدي، خوراكي، مقعدي و يا داخل صفاقي قابل مصرف مي‌باشد و در صورتي كه اين دارو در اطراف عروق و يا عضلات تزريق شود بسيار تحريك كننده خواهد بود. مقدار كمي از اين دارو بدون تغيير از طريق ادرار دفع و به مقدار زياد به تري كلرو اتانول كه قدرت خواب‌آوري كمتري دارد تبديل مي‌شود. سپس با اسيد گلوكورونيك به صورت كونﮋوگه درآمده و از راه ادرار دفع مي‌شود.
بازگشت از بيهوشي در هنگام مصرف كلرال دهيدراته اغلب طولاني بوده كه به علت اثرات باقيمانده دارو مي‌باشد.
كلرال دهيدراته اغلب به عنوان آرامبخش و بيهوش كننده در اعمال جراحي اسب و گاو مورد استفاده قرار مي‌گيرد و مقدار مصرف اين دارو براي بيهوشي متغير است. از طرف ديگر اين دارو معمولا به صورت تركيب با پنتوباربيتال و سولفات منيزيم جهت اعمال جراحي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
-->مقدار دارو به عنوان آرامبخش: 2/2 – 6/6 گرم به ازاي هر 100 كيلوگرم وزن حيوان.
->مقدار دارو براي بيهوشي: 2/13 – 22 گرم به ازاي هر 100 كيلوگرم وزن حيوان.