بسیاری از آنچه امروز به‌عنوان شعر منتشر می‌شود اصلا شعر نیست

[sunyboy]

حامد حبیبی شاعر و نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به انتشار مجموعه شعر تازه‌ای از خود با عنوان «مرگی به اندازه» اظهار داشت: گرچه این سال‌ها برخی به نام داستان‌هایم من را شناخته‌اند اما اولین کار منتشر شده‌ من یک مجموعه شعر بود که نشر ثالث در سال ۸۴ منتشر کرد. الان هم اینطور نیست که من تغییری حس کنم که به خاطرش دوباره به شعر رجعت کرده باشم منتهی شعر از اساس برای تولید سخت تر و زمان بر تر از داستان است.
حبیبی ادامه داد: شاعری من امری آگاهانه نیست. برای من شعر یک حس است و لحظه هایی که می آید و ایجاد آن را میسر می کند. من اهل رده بندی کردن شعرهایم نیز نیستم اما به نظرم در مجموعه شعر «مرگی به اندازه» درصد اشعاری که می‌شود آنها را طبقه بندی و رده بندی کرد بیشتر است.

وی تصریح کرد: به دنبال طرح یک روح کلی در اشعارم نیستم. من بیشتر به دنبال شعر و نگاه شاعرانه ام و این برایم اهمیت دارد چون این روزها خیلی چیزها  که شعر نیست به نام شعر منتشر می‌شود؛ می‌گویم شعر نیستند چون نگاه شاعرانه در آنها کمرنگ است. البته در این کتاب اخیرم نیز حس می کنم که گاهی این فیلتر از دست خودم نیز دررفته و اشعاری در کتاب آمده که نگاه شاعرانه ندارد و اگر کتاب به چاپ بعدی رسید اصلاحشان می‌کنم اما در کل باید بگویم که دوست نداشتم اشعار این کتاب همگی در یک خط قرار بگیرند.
این شاعر همچنین درباره چرایی انتخاب قالب سپید برا اشعارش نیز گفت: من شعرهای مقفی هم سروده ام اما به نظرم در زبان فارسی امروز شعر کلاسیک گفتن محکوم به شکست است. شما به ایده‌آل این جریان نگاه کنید. آیا من می توانم شعری بگویم که از شعر سعدی برتر باشد؟ این حس من است که وقتی نمی‌توانم به قله‌های این گونه نزدیک شوم به سراغش نروم. اما در شعر سپید در این سال ها اساسا غول های شعری که نشود به آنها رسید نداشته ایم و می شود هنوز در این زمینه کار کرد.
حبیبی در همین زمینه در پاسخ به سوالی در مورد اینکه آیا نرفتن به سراغ قالب‌های کلاسیک شعری ناشی از ناتوانی شاعر در ایجاد قافیه و وزن نیست، اظهار داشت: این حرف ها مانند این است که می گویند چرا فلان مدیر ورزشی عکس با شورت ورزشی ندارد. شاعر و آنچه که به عنوان شعر از سوی او گفته می شود باید قبل از هر چیز شعر بگوید؛ خواه با وزن و خواه بدون وزن. اگر کسی می تواند شعر کلاسیک بگوید که چه بهتر. خودم هم اگر می توانستم بهتر از سعدی باشم حتما شعر کلاسیک می گفتم.
وی در همین زمنیه به کتاب‌های درسی مدارس اشاره کرد و گفت: در کتاب‌های درسی ابتدایی چیزهایی به نام شعر به بچه‌ها عرضه می شود که اصلا شعر نیست. همان نثری است که منظوم نوشته شده است و بیان آهنگین دارد. شعر باید نگاه شاعرانه و عقیده داشته باشد. یعنی اگر راجع به پپسی کولا هم می خواهی حرف بزنی اگر نگاهت شاعرانه باشد می توانی شعر بسرایی. متاسفم که با وجود معدن غنی شعر در زبان فارسی این چنین متونی را به کودکانمان یاد می دهیم