توپ هاي گلف زندگي خود را مشخص كنيد

[javad jan]

توپ هاي گلف زندگي خود را مشخص كنيد

استاد مقابل کلاس فلسفه خود ایستاد و چند شیء را روی میز گذاشت. وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمه ای، یک شیشه بسیار بزرگ سس مایونز رو برداشت و شروع به پرکردن آن با چند توپ گلف کرد. بعد از شاگردان خود پرسید که آیا این ظرف پر است؟و همه موافقت کردند.
سپس استاد ظرفی از سنگ ریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه رو به آرامی تکان داد. سنگریزه ها در بین مناطق باز بین توپ های گلف قرار گرفتند؛ و سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند.

بعد دوباره استاد ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یکبار دیگر پرسید که آیا ظرف پر است و دانشجویان یکصدا گفتند: "بله".
بعد استاد دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و روی همه محتویات داخل شیشه خالی کرد. و گفت: "در حقیقت دارم جاهای خالی بین ماسه ها رو پر می کنم!" همه دانشجویان خندیدند.
در حالی که صدای خنده فرو می نشست، استاد گفت: " حالا من می خواهم که متوجه این مطلب بشین که این شیشه نمایی از زندگی شماست، توپ های گلف مهمترین چیزها در زندگی شما هستند. خدای تان، خانواده تان، فرزندان تان، سلامتی تان، دوستان تان و مهمترین علایق تان، چیزهایی که اگر همه چیزهای دیگر از بین بروند ولی این ها بمانند، باز زندگی تان پا برجا خواهد بود.
سنگ ریزه ها سایر چیزهای قابل اهمیت هستند مثل کارتان، خانه تان و ماشين تان. ماسه ها هم سایر چیزها هستند، مسایل خیلی ساده.
استاد ادامه داد: "اگر اول ماسه ها رو در ظرف قرار بدید، دیگر جایی برای سنگ ریزه ها و توپ های گلف باقی نمی ماند، درست عین زندگی تان. اگر شما همه زمان و انرژی خود را روی چیزهای ساده و پیش پا افتاده صرف کنید، دیگر جایی و زمانی برای مسایلی که برایتان اهمیت داره باقی نمی مونه. به چیزهایی که برای شاد بودن تان اهمیت داره توجه زیادی کنین، با فرزندان تان بازی کنین، زمانی رو برای كنترل سلامتي تان بذارین. با دوستان و اطرافیان تان به بیرون بروید و با اون ها خوش بگذرونین.
همیشه زمان برای تمیز کردن خانه و تعمیر خرابی ها هست. اول مواظب توپ های گلف باشین، چیزهایی که واقعاً برایتان اهمیت دارند، موارد دارای اهمیت رو مشخص کنین. بقیه چیزها همون ماسه ها هستند.
یکی از دانشجویان دستش را بلند کرد و پرسید: پس دو فنجان قهوه چه معنی داشتند؟
استاد لبخند زد و گفت: " خوشحالم که پرسیدی. این فقط برای این بود که به شما نشون بدم که مهم نیست که زندگیتان چقدر شلوغ و پر مشغله ست، همیشه در اون جایی برای صرف يك فنجان قهوه با یک دوست هست! "