گلایه بازیگر زن ایرانی از دستمزدهای بسیار پائین!

[javad jan]

شاید تهیه‌کنندگان با خود فکر می‌کنند که خانم‌ها همه پولهایشان را خرج لوازم آرایش و هزینه‌هایی از این قبیل می‌کنند اما واقعیت این است که اجاره خانه و هزینه زندگی اینقدرها هم شوخی نیست و زنان باید برای استقلال خود زحمت بیشتری بکشند.

فقیه سلطانی بازیگر سینما و تلویزیون به تازگی در گفت‌وگویی با سوره سینما با انتقاد از دستمزدهای پیشنهادی به بازیگران زن گفته است: واقعا با مبالغی رو به رو می‌شوم که هیچ ارزش مادی برای من ندارد. دستمزدی که به بازیگران زن پیشنهاد می‌دهند دستمزد یک کارگر هم نیست. نمی‌خواهم شأن کارگران عزیز را پایین بیاورم. قصدم نقد دستمزدهای غیراصولی و غیرحرفه‌ای است که حتی سابقه 20 ساله بازیگر را در آن لحاظ نمی‌کنند. چند وقت پیش دستمزد دوازده سال پیش را به من پیشنهاد کردند. روی چه حسابی باید با نرخ دوازده سال پیش سر کار بروم. چه کسی این شکل برخورد را تعریف کرده است.

برای این طیف از تهیه‌کنندگان ممنوع‌الکار شدن مهم نیست
این بازیگر در ادامه افزوده است: بعضی وقت‌ها دستمزدها را آنقدر دیر پرداخت می‌کنند که چاره‌ای جز شکایت برای بازیگر باقی نمی‌ماند. من چندین بار از تهیه‌کنندگان شکایت کردم و حتی تا پای حکم ممنوع‌الکار کردن یک تهیه‌کننده ماجرا را پیگیری کردم. اما انگار برای این طیف از تهیه‌کنندگان ممنوع‌الکار شدن مهم نیست.

از دفتر ریاست جمهوری به من تلفن شد و اظهار تعجب کردند
بازیگر «صورتی» همچنین گفته است: ما بازیگران برای پیگیری این ماجرا دستمان به جایی بند نیست. من حتی به آقای رییس جمهور نامه نوشتم و شکایت کردم و وضعیت دستمزدهای ناچیز بازیگران خانم را توضیح دادم. از دفتر ریاست جمهوری به من تلفن شد و اظهار تعجب کردند از این وضعیت. به هر حال نمی‌دانم بی‌توجهی به دستمزد خانم‌های بازیگر از کجا ناشی می‌شود.

فکر می‌کنند خانم‌ها همه پولهایشان را خرج لوازم آرایش می‌کنند
وی در بخ9ش دیگر این مصاحبه گفته است: شاید تهیه‌کنندگان با خود فکر می‌کنند که خانم‌ها همه پولهایشان را خرج لوازم آرایش و هزینه‌هایی از این قبیل می‌کنند اما واقعیت این است که اجاره خانه و هزینه زندگی اینقدرها هم شوخی نیست و زنان باید برای استقلال خود زحمت بیشتری بکشند.

شرایط غیرانسانی و ظلمی زیرپوستی بر تئاتر حاکم است
سلطانی از وضعیت دستمزدها در تئاتر گله کرده و افزوده است: تئاتر شرایط سخت‌تری دارد. دستمزد را قسط‌بندی می‌کنند و قسط‌ها مبلغ ناچیزی دارند. یک قسط، این ماه پرداخت می‌شود قسط دیگر 6 ماه بعد. واقعا دلم برای بچه‌های تئاتر می‌سوزد. کسانی که با تعهد، نیمی از روز خود را صرف تمرین و اجرا می‌کنند و نهایتا به این شکل دستمزد خود را دریافت می‌کنند. واقعا می‌توانم بگویم یک شرایط غیرانسانی و ظلمی زیرپوستی بر تئاتر حاکم است.