معرفی استان چهار محال و بختیاری

[شهر ساز]

استان چهارمحال و بختیاری با مساحت ۱۶۵۳۲ کیلومتر مربع در بخش مرکزی کوه های زاگرس واقع شده است. از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به استان خوزستان، از جنوب به کهکیلویه و بویر احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است. بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی کشور، استان چهار محال و بختیاری دارای ۶ شهرستان ۲۴ شهر و ۱۵ بخش و ۳۴ دهستان می‌باشد.

این منطقه دارای یک درصد از کل وسعت ایران می‌باشد که در بستر سلسله جبال زاگرس واقع شده است. با وجود مساحت کم، ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد. به علت ماهیت کوهستانی مرتفع و قرار داشتن در مسیر بادهای مرطوب مدیترانه‌ای، این استان دارای بارش نسبتا مناسبی می باشد. ریزشهای جوی، برف و باران منشا سرشاخه‌های رودخانه کارون و زاینده رود هستند.
منطقه چهار محال و بختیاری با در اختیار داشتن طبیعت زیبا و بکر، در فصول بهار، زمستان و تابستان، پذیرای مسافران و توریست های داخلی و خارجی است و اکوتوریسم این استان از جاذبه‌های بارز آن محسوب می‌شود.
در حال حاضر این استان دارای شش شهرستان؛ شهرکرد، بروجن، فارسان، لردگان، اردل و کوهرنگ به همراه بیست و شش شهر، ۱۷ بخش، سی و شش دهستان، پانصد و نه روستا می باشد.

فارسان

فارسان از جمله شهرستان های استان چهار محال و بختیاری است که به واسطه طبیعت زیبا و همچنین دیدنی هایی همچون سنگ نوشته تاریخی “پیرغار” در روستای سرسبز و جنگلی ده چشمه و همچنین غار سراب در روستای دهنو مشهور و معروف گشته است.
لردگان

شهرستان لردگان نیز از دیگر شهرهای زیبای استان چهار محال و بختیاری است که به واسطه دیدنی هایی همچون؛ آبشار آتشگاه، بوستان جنگلی پروز، چشمه سندگان و چشمه برم شهرت بسیار یافته است.
کوهرنگ

شهرستان کوهرنگ از جمله شهرستان های بسیار زیبا و دیدنی استان چهار محال و بختیاری است که به دلیل چشمه سارهای متعدد همچون چشمه دیمه، چشمه پرک (هفتاد و پنج کیلومتری شهرکرد)، چشمه سرداب (غلام آباد)، چشمه مروارید (بیرگان)، چشمه آب معدنی کوهرنگ (چلگرد) و دیدنی های طبیعی همچون غار چما (شیخ علیخان) و دشت لاله های واژگون (دیمه) شهرت بسیاری یافته است.
اردل

اردل از گذشته‌های دور، یکی از مراکز ییلاق و اسکان عشایر ایل هفت لنگ بختیاری بوده و در متون تاریخی از جمله سفرنامه ابن بطوطه، اشاراتی به این ناحیه شده است. این ناحیه از استان چهار محال و بختیاری نیز به واسطه دیدنی های فراوان شهرت دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود: چشمه مولا، چشمه سراب (رستم آباد)، چشمه سرخون، چشمه شلیل، آبشار دره عشق (دورک)، آبشار کردی سبز کوه، تالاب سولقان و منطقه حفاظت شده سبز کوه.
بروجن

بروجن از جمله شهرهای مهم چهار محال و بختیاری است که در دشتی به وسعت حدود ۵۸۰ کیلومتر مربع در شرقی ترین نقطه منطقه و در محل تلاقی راه های سه استان چهار محال و بختیاری، اصفهان و فارس قرار گرفته است. این شهرستان به دلیل دیدنی های فراوانی که در خود دارد در سال های اخیر به صورت یکی از قطب های گردشگری استان در آمده است.
باغ آورگان، تالاب چغاخور، تالاب گندمان، تنگ وستگان، چشمه سیاسرد، گردشگاه گردبیشه، بقعه امام زاده حمزه علی، امام زاده مادر و دختر گندمان، امام زاده قیس بن علی، نقوش سنگی برجسته سولک در تنگ کوهستانی سولک (ساوالک) بختیاری از دیدنی های این شهرستان محسوب می شوند.
شهرکرد

شهرکرد مرکز استان چهار محال و بختیاری است که با وجود دارا بودن مکان های دیدنی فراوان در ردیف دیدنی ترین شهرهای ایران قرار گرفته است. منطقه حفاظت شده تنگ صیاد (فرخشهر)، منطقه شکار ممنوع شیدا (سورشجان)، چشمه مایک (سورشجان)، چشمه زنه (هفشجان)، چشمه زاغی (دهنو)، گردشگری بابازکی (فرخشهر)، دریاچه شلمزار (شلمزار)، گرداب بن (بن) و پل زمانخان (سامان) را می توان از جمله دیدنی های شهرکرد برشمرد.