شعري براي معتادان اینترنتی

[Borna66]

خدایا حفظ كن ما را از این افسون اینترنت
عجب بد اعتیادی باشد این افیون اینترنت

اگر خطش شود قطع و نگردد متصل گاهی
دگر در این رگم جاری نگردد خون اینترنت

خمار ماده ی دی اِس اِلَم، رحمی بكن بر من
مرا واصل بكن با مركز گردون اینترنت

روانم خط خطی از سرعت پایین آن خطش
منم افتاده، در دامِ خَطِ ارزون اینترنت

اگر از دیده ی وِبكَم، نگه بر چهره ات افتد
خودت وحشت كنی از چهره لرزون اینترنت

اگر رایانه در خانه، نداری، تو مشو غمگین
شتابان شو سوی كافی نت شمرون اینترنت

چراغ مودم بی سیم تا چشمك زند هردم
بگردم دور دنیا را، برم قربون اینترنت

اگر باز آید این بختم، بیاید خط من بالا
نشینم بار دیگر، پشت آن فرمون اینترنت


بیابم هر چه میجویم به لطف گوگل و یاهو،
جهان را درنوردم من، منم مدیون اینترنت

رَوَم بی بال و پر، تا سرزمین دور رویاها
چه میخواهم در این دنیا، دگر از جون اینترنت

اگر درداست اینترنت، منم خواهان آن دردش
خدایا توبه كردم من، مكن درمون اینترنت

شاعر : يك معتاد نتي